ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Быц 12, 1–9 І выйшаў Абрам, як загадаў яму Пан
Чытанне кнігі Быцця.
У тыя дні:
Пан сказаў Абраму: Выйдзі са сваёй роднай зямлі і з дому айца твайго ў зямлю, якую табе пакажу. Я ўчыню з цябе вялікі народ і буду благаслаўляць цябе, і ўзвялічу імя тваё, і станеш благаслаўленнем. Буду благаслаўляць тых, хто цябе благаслаўляе, а тых, хто зневажае цябе, Я пракляну. І будуць благаслаўлёныя ў табе ўсе плямёны зямлі.
І выйшаў Абрам, як загадаў яму Пан, і з ім пайшоў Лот. Абраму было семдзесят пяць гадоў, калі выйшаў з Харану. І ўзяў Абрам з сабой жонку сваю Сару, Лота, сына брата свайго, і ўвесь здабытак, які набылі, і ўсіх людзей, якіх мелі ў Харане, і вырушылі, каб ісці ў Ханаан.
Калі прыйшлі ў Ханаан, Абрам прайшоў праз гэтую зямлю аж да месца Сыхема, да дуба Морэ. А на той зямлі жылі ў той час хананэйцы.
Тады Пан, аб’явіўшыся Абраму, сказаў: Твайму патомству дам гэтую зямлю. Абрам пабудаваў там ахвярнік для Пана, які аб’явіўся яму.
Адтуль перайшоў на гару, што на ўсходзе ад Бэтэль, і расцягнуў шацёр свой так, што Бэтэль быў ад захаду і Ай з усходу. Там таксама пабудаваў ахвярнік для Пана і заклікаў імя Пана. І сабраўшыся, вандраваў Абрам з месца на месца ў бок Нэгеба.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Вал 17, 5–8. 13–15а. 18 І адкінуў Пан Ізраэль ад аблічча свайго... Не засталося нікога, акрамя пакалення Юды
Чытанне Першай кнігі Валадарстваў.
У тыя дні:
Сальманазар, кароль асірыйскі, прайшоў па ўсёй зямлі і прыбыў да Самарыі, і трымаў яе ў аблозе тры гады. У дзявяты год панавання Осіі здабыў кароль асірыйскі Самарыю і выгнаў ізраэльцян у Асірыю, і пасяліў іх у Халаху і Хаворы, каля ракі Гозан, і ў гарадах мідыйскіх.
Сталася так, калі пачалі грашыць сыны Ізраэля перад Панам сваім Богам, які вывеў іх з зямлі егіпецкай, з-пад рукі фараона, караля егіпецкага. І пачалі яны ўшаноўваць чужых багоў, і паступалі паводле звычаяў тых народаў, якіх Пан прагнаў ад аблічча сыноў Ізраэля, і як каралі Ізраэля, паступалі яны.
Аднак Пан перасцерагаў Ізраэль і Юду праз усіх прарокаў сваіх, праз кожнага празорцу, кажучы: Адвярніцеся ад нягодных шляхоў вашых і захоўвайце запаведзі Мае, пастановы Мае паводле ўсяго Закону, які даручыў Я айцам вашым і які даў вам праз слугаў Маіх, прарокаў. Але яны не слухаліся і зрабілі цвёрдым свой карак, як карак айцоў іхніх, якія не верылі ў Пана свайго Бога. І пагарджалі пастановамі Яго і запаветам, які заключыў Ён з айцамі іхнімі, і сведчаннямі Ягонымі, якімі Ён перасцерагаў іх.
І разгневаўся моцна Пан на Ізраэль, і адкінуў іх ад аблічча свайго. Не засталося нікога, акрамя пакалення Юды.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Суд 2, 11-19 Пан устанавіў ім суддзяў, але яны не пажадалі слухацца і суддзяў
Чытанне кнігі Суддзяў.
У тыя дні:
Сыны Ізраэля рабілі зло ў вачах Пана і служылі Баалам. Яны пакінулі Пана, Бога сваіх айцоў, які вывеў іх з егіпецкай зямлі, і пайшлі за чужымі багамі, што былі ў суседніх народаў. І пакланяліся ім, і гнявілі Пана, пакінуўшы Яго і служачы Баалу і Аштартам.
І запалаў Пан гневам на Ізраэль, і аддаў іх у рукі злачынцаў, якія рабавалі іх, і аддаў іх у рукі ворагаў, што акружалі іх, і яны не маглі выстаяць перад непрыяцелямі сваімі. Куды б яны ні хацелі пайсці, рука Пана, на няшчасце іхняе, усюды была супраць іх, як Пан гаварыў і пакляўся ім. І яны апынуліся ў цяжкім уціску.
Тады Пан устанавіў ім суддзяў, каб яны ратавалі іх ад рук рабаўнікоў. Але яны не пажадалі слухацца і суддзяў, бо распуснічалі з чужымі багамі і пакланяліся ім. Яны хутка збочылі з дарогі, якою ішлі айцы іхнія, слухаючыся запаведзяў Пана, і сталі рабіць усё наадварот.
Калі Пан устанавіў ім суддзяў, то Пан быў разам з суддзёю і ратаваў іх ад рукі ворагаў іхніх увесь час, пакуль жыў суддзя, бо Пан шкадаваў іх, чуючы іхні стогн пад уціскам прыгнятальнікаў. Калі ж паміраў суддзя, яны зноў адварочваліся і паводзілі сябе яшчэ горш за сваіх айцоў, ідучы за чужымі багамі, служачы і пакланяючыся ім. Яны не пакідалі сваіх учынкаў і ўпартага шляху свайго.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эзх 24, 15–24 Езэхіэль будзе для вас знакам
Чытанне кнігі прарока Эзэхіэля.
Пан скіраваў да мяне слова: Сыне чалавечы, вось Я забяру ў цябе нечакана пацеху вачэй тваіх, але ты не смуткуй і не плач, няхай не ліюцца твае слёзы. Уздыхай моўчкі, не рабі галашэння па памерлых, павязку сваю завяжы на сабе, надзень абутак свой на ногі свае, не засланяй сабе барады і не еш хлеба жалобнікаў.
Раніцай я гаварыў народу, а ўвечары памерла мая жонка. І на другі дзень раніцай я зрабіў, як мне было загадана.
І сказаў мне народ: Ці не раскажаш нам, якое значэнне таго, што ты робіш? Я сказаў ім: Пан скіраваў да мяне такое слова: скажы дому Ізраэля: Так кажа Пан Бог:
Вось Я аддам на ганьбаванне святыню Маю, гонар сілы вашай, уцеху вачэй вашых і асалоду вашых душаў. Сыны вашы і дочкі, якіх вы пакінулі, загінуць ад мяча. І будзеце рабіць, як рабіў я: не будзеце засланяць барады і есці хлеба жалобнікаў. Павязкі вашыя будуць на галовах вашых і абутак на нагах вашых, не будзеце смуткаваць і плакаць, але парахнець у беззаконнях вашых і ўздыхаць кожны перад братам сваім. Езэхіэль будзе для вас знакам: тое, што ён рабіў, і вы будзеце рабіць. Калі гэта здарыцца, спазнаеце, што Я — Пан Бог.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Рым 1, 1–7 Хрыстус, праз якога мы атрымалі ласку і апостальства, каб зрабіць паслухмянымі веры ўсе народы
Пачатак Паслання святога апостала Паўла да Рымлянаў.
Павел, слуга Езуса Хрыста, пакліканы апостал, выбраны дзеля дабравесця Божага, якое Бог перад гэтым абяцаў праз прарокаў сваіх у святых пісаннях, пра Сына Ягонага, які целам паходзіў з роду Давіда і які адкрыўся як Сын Божы ў моцы, паводле Духа святасці, праз уваскрасенне з мёртвых, пра Езуса Хрыста, Пана нашага, праз якога мы атрымалі ласку і апостальства, каб у імя Ягонае зрабіць паслухмянымі веры ўсе народы, сярод якіх і вы, пакліканыя Езусам Хрыстом.
Усім, хто знаходзіцца ў Рыме, умілаваным Бога, пакліканым святым: ласка вам і спакой ад Бога, Айца нашага, і Пана Езуса Хрыста.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Гал 4, 22–24. 26–27. 31 — 5, 1 Мы дзеці не служанкі, але свабоднай
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Галатаў.
Браты:
Напісана, што ў Абрагама было два сыны: адзін ад служанкі, другі ад свабоднай. Але той, што ад служанкі, нарадзіўся паводле цела, а той, што ад свабоднай — з абяцання. У гэтым ёсць алегорыя: гэтыя дзве жанчыны сімвалізуюць два запаветы. Адзін, на гары Сінай, які нараджае да няволі — гэта Агар.
А верхні Ерузалем свабодны, ён — нашая маці. Бо напісана: Узвесяліся, бясплодная, што не нараджала; усклікні і закрычы, якая не цярпела родаў, таму што у пакінутай больш дзяцей, чым у замужняй.
Таму, браты, мы дзеці не служанкі, але свабоднай. Дзеля свабоды Хрыстус вызваліў вас, таму трывайце і не паддавайцеся ярму рабства.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Рым 4, 20–25 Напісана таксама дзеля нас, бо залічыцца і нам, якія вераць у Яго
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Рымлянаў.
Браты:
Абрагам не сумняваўся праз нявер’е ў абяцаннях Божых, але ўмацаваўся ў веры, аддаючы хвалу Богу і будучы цалкам ўпэўненым, што Бог мае моц выканаць абяцанае. Таму гэта і залічана яму як праведнасць. Не толькі дзеля яго аднаго напісана, што залічана яму, але таксама дзеля нас, бо залічыцца і нам, якія вераць у таго, хто ўваскрасіў з мёртвых Езуса, Пана нашага, які быў выданы за грахі нашыя і ўваскрэшаны дзеля апраўдання нашага.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эф 2, 1–10 Бог ажывіў нас разам з Хрыстом і пасадзіў на нябёсах
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Эфесцаў.
Браты:
І вы некалі былі мёртвымі з-за праступкаў і грахоў вашых, у якіх вы калісьці жылі, згодна са звычаямі гэтага свету, па волі князя, які ўладарыць у паветры, духа, які дзейнічае цяпер у сынах непаслухмянасці. Сярод іх і мы калісьці жылі паводле жаданняў нашага цела, выконваючы волю цела і намераў, і былі па прыродзе дзецьмі гневу, як і астатнія.
Бог, будучы багатым на міласэрнасць, у сваёй вялікай любові палюбіў нас, і нас, мёртвых з-за грахоў грахоў, ажывіў разам з Хрыстом. Вы збаўлены ласкаю. Ён уваскрасіў і пасадзіў на нябёсах у Хрысце Езусе, каб паказаць у наступных вяках нязмернае багацце сваёй ласкі праз дабрыню да нас у Хрысце Езусе.
Бо ласкаю вы збаўлены праз веру. І гэта не ад вас, гэта Божы дар. Не ад учынкаў, каб ніхто не хваліўся. Бо мы — Яго справа, створаныя ў Хрысце Езусе для добрых учынкаў, якія Бог загадзя падрыхтаваў, каб мы ў іх жылі.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Тэс 4, 13–18 Памерлых у Езусе Бог прывядзе з Ім
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Тэсаланiкiйцаў.
Мы не хочам, браты, пакідаць вас у няведанні пра памерлых, каб не тужылі вы, як і іншыя, хто не мае надзеі. Бо калі мы верым, што Езус памёр і ўваскрос, то і памерлых у Езусе Бог прывядзе з Ім.
Бо тое кажам вам у слове Пана, што мы, жывыя, пакінутыя да прыйсця Пана, не апярэдзім тых, якія памерлі. Бо сам Пан на заклік і на голас Арханёла і трубы Божай сыдзе з неба, і памерлыя ў Хрысце ўваскрэснуць першымі. Пасля мы, якія застаемся жывымі, будзем падхоплены на аблоках разам з імі насустрач Пану ў паветра, і гэтак назаўсёды будзем з Панам. Таму заахвочвайце адзін аднаго гэтымі словамі.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 2, 1–5 Я абвясціў вам таямніцу ўкрыжаванага Хрыста
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Калі я прыйшоў да вас, браты, я не прыйшоў абвяшчаць вам сведчанне Божае ўзнёслым словам ці мудрасцю. Бо я вырашыў не ведаць нічога між вас, апроч Езуса Хрыста, і то ўкрыжаванага.
І я стаў перад вамі ў слабасці, і ў страху, і ў вялікім трымценні. А слова маё і прапаведаванне маё не ў пераканаўчых словах мудрасці, а ў праяўленні духа і сілы, каб вера вашая абапіралася не на чалавечай мудрасці, а на моцы Божай.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Тэс 1, 1-5. 8b-10 Пакінуўшы ідалаў, звярнуліся да Бога, каб чакаць з нябёсаў Сына Ягонага, якога Ён уваскрасіў
Пачатак Першага паслання святога апостала Паўла да Тэсаланікійцаў.
Павел і Сілуан, і Цімафей да Касцёла Тэсаланікійцаў у Богу Айцу і Пану, Езусе Хрысце; ласка вам і спакой.
За ўсіх вас заўсёды дзякуем Богу, узгадваючы вас у малітвах нашых, няспынна памятаючы пра вашую справу веры і клопат любові, і пра цярплівую надзею на Пана нашага Езуса Хрыста перад Богам і Айцом нашым, ведаючы, умілаваныя Богам браты, пра выбранне вашае. Бо нашае Евангелле не было да вас толькі ў слове, але і ў сіле, і ў Святым Духу, і ў поўнай перакананасці. Вы ведаеце, якімі сталі мы ў вас дзеля вас.
У кожным месцы распаўсюджвалася ваша вера ў Бога, так што нам няма патрэбы нешта казаць. Самі яны пра нас сведчаць, якім быў наш прыход да вас і як вы, пакінуўшы ідалаў, звярнуліся да Бога, каб служыць жывому і праўдзіваму Богу і чакаць з нябёсаў Сына Ягонага, якога Ён уваскрасіў з мёртвых, – Езуса, які выбаўляе нас ад надыходзячага гневу.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Тэс 1, 1–5. 11b–12 Каб імя Пана праславілася ў вас, а вы — у Ім
Пачатак Другога паслання святога апостала Паўла да Тэсаланікійцаў.
Павел, Сілуан і Цімафей — Тэсаланікійскаму касцёлу ў Богу Айцы нашым і Пану Езусе Хрысце. Ласка вам і спакой ад Бога Айца нашага і Пана Езуса Хрыста. Мы павінны заўсёды дзякаваць Богу за вас, браты, і гэта заслужана, таму што ўзрастае вера вашая і павялічваецца любоў кожнага з усіх вас адзін да аднаго. Так што і мы самі ганарымся вамі сярод касцёлаў Божых, дзякуючы вытрываласці вашай і веры ва ўсіх ганеннях вашых і ўціску, якія вы зносіце. Гэта доказ справядлівага суда Божага, каб вы аказаліся вартымі Божага Валадарства, дзеля якога і церпіце.
Молімся, каб наш Бог прызнаў вас годнымі паклікання і выканаў усякую добрую волю і справу веры ў моцы, каб праславілася імя нашага Пана Езуса ў вас, і вы — у Ім, паводле ласкі Бога нашага і Пана Езуса Хрыста.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Езд 1, 1–6 Хто паходзіць з народа Пана, няхай скіруецца ў Ерузалем і пабудуе дом Пана
Пачатак кнігі Ездры.
У першы год панавання персідскага караля Кіра, дзеля спаўнення слова Панскага, абвешчанага вуснамі Ераміі, Пан натхніў персідскага караля Кіра. І ён абвясціў ва ўсім сваім каралеўстве, выдаўшы таксама пісьмова, загад, які наказваў:
Так кажа Кір, кароль Персіі: Пан, Бог нябесны, аддаў мне ўсе каралеўствы свету. Ён загадаў мне ўзнесці Яму дом у юдэйскім Ерузалеме. Хто з вас паходзіць з усяго народа Ягонага, няхай Пан Бог яго будзе з тым. Няхай той скіруецца ў юдэйскі Ерузалем і пабудуе дом Пана, Бога Ізраэля, — Бога, які ёсць у Ерузалеме.
А усім астатнім ва ўсіх месцах, дзе б ні жылі, няхай жыхары месца іхняга дапамогуць срэбрам, золатам, маёмасцю, жывёлаю, а таксама добраахвотнымі ахвяраваннямі на святыню Бога, які ёсць у Ерузалеме.
Тады старэйшыя сем’яў Юды і Бэньяміна, святары, і левіты, і ўсе, каго натхніў Пан, падняліся, каб ісці ў Ерузалем і будаваць святыню Пана, які ёсць у Ерузалеме. І ўсе, хто быў вакол, дапамаглі ім срэбным і залатым начыннем, маёмасцю, жывёлаю, каштоўнасцямі і ў дадатак — добраахвотнымі ахвяраваннямі.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Прып 3, 27–35 Кожны нягоднік брыдкі для Пана
Чытанне кнігі Прыпавесцяў Саламона.
Мой сыне:
Не адмаўляйся рабіць дабро тым, хто патрабуе, калі маеш для гэтага магчымасць. Не кажы бліжняму свайму: Ідзі, прыйдзеш яшчэ, і заўтра дам табе, — калі можаш даць адразу. Не задумвай благога супраць бліжняга свайго, калі ён з даверам сядзіць у цябе. Не спрачайся з чалавекам без прычыны, калі ён не зрабіў табе нічога злога. Не зайздросць несправядліваму чалавеку, і не станавіся на ніводзін шлях ягоны. Бо кожны нягоднік брыдкі для Пана, і з праведнымі сябруе Ён. Праклён Пана над домам бязбожніка, але благаслаўлёнае жыллё справядлівых. Пан насміхаецца з кашчунных, а пакорным удзяляе ласку. Мудрыя атрымаюць у спадчыну славу, а доляй неразумных будзе ганьба.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ён 1, 1 — 2, 1. 11 Ёна ўстаў, каб збегчы ад аблічча Пана
Чытанне кнігі прарока Ёны.
Скіраваў Пан слова да Ёны, сына Аміта:
Устань, ідзі ў Нініву, вялікі горад, і прапаведуй у ім, бо дайшло да Мяне зло іхняе. Але Ёна ўстаў, каб збегчы ад аблічча Пана ў Тарсіс. Спусціўся да Яфы і знайшоў карабель, які плыў у Тарсіс, і, заплаціўшы за сябе, сеў на карабель, каб паплысці ад аблічча Пана разам з імі ў Тарсіс.
Але Пан падняў на моры моцны вецер. І ўзнялася вялікая бура на моры, і ўжо думалі, што карабель разаб’ецца. Спалохаліся маракі і заклікалі кожны свайго бога, і пачалі выкідваць у мора рэчы, якія былі на караблі, каб аблегчыць яго. Ёна ж спусціўся ўнутр карабля, лёг і заснуў.
Прыйшоў да яго кіраўнік маракоў і сказаў яму: Чаму ты спіш? Устань, пакліч Бога свайго; можа, Бог успомніць пра нас, і мы не загінем.
І сказалі адзін аднаму: Хадземце, кінем жэрабя, каб даведацца, за каго спасцігае нас гэтая бяда. І кінулі жэрабя, і ўпала жэрабя на Ёну. Тады сказалі яму: Скажы нам, з-за каго спасцігла нас гэтая бяда? Які твой занятак і адкуль ідзеш ты? Дзе твая краіна і з якога ты народу?
І ён сказаў ім: Я — габрэй, і шаную Пана, Бога нябёсаў, які стварыў мора і сушу. І людзі страшэнна спалохаліся, і сказалі яму: Навошта ты гэта зрабіў? Бо даведаліся, што ён ўцякае ад аблічча Пана, таму што сам сказаў ім пра гэта.
І сказалі яму: Што зрабіць нам з табою, каб мора сціхла для нас? – бо мора хвалявалася ўсё больш. Тады ён сказаў ім: Вазьміце мяне і кіньце ў мора, і мора сціхне для вас, бо я ведаю, што праз мяне спасцігла вас гэтая вялікая бура.
Моцна веславалі гэтыя людзі, каб прыстаць да зямлі, але не маглі, бо мора бушавала ўсё больш супраць іх. Тады яны звярнуліся да Пана і сказалі: Молім Цябе, Пане, не дай нам загінуць за жыццё гэтага чалавека і не залічвай нам крыві нявіннай, бо Ты, Пане, зрабіў так, як спадабалася Табе. Калі ўзялі Ёну і кінулі ў мора, супакоіла мора лютасць сваю. Ахапіў вялікі страх гэтых людзей перад Панам, і прынеслі яны Пану ахвяру, і далі абяцанні.
А Пан загадаў вялікай рыбе праглынуць Ёну. І быў Ёна ўнутры гэтай рыбы тры дні і тры ночы. І сказаў Пан рыбе, і яна выкінула Ёну на сушу.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Гал 1, 6–12 Не ад чалавека я прыняў Евангелле і быў навучаны яму, а дзякуючы аб’яўленню Хрыста
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Галатаў.
Браты:
Здзіўляюся, што ад таго, хто паклікаў вас ласкаю Хрыста, вы так хутка адыходзіце да іншага Евангелля. Яно, аднак, не іншае, а толькі ёсць людзі, якія зводзяць вас і хочуць сказіць Евангелле Хрыста.
Але калі б нават мы ці Анёл з неба пачаў абвяшчаць вам Евангелле, адрознае ад таго, якое мы абвяшчалі вам, няхай будзе пракляты. Як раней мы казалі, так і цяпер яшчэ кажу: калі хто абвяшчае вам Евангелле, адрознае ад таго, якое вы прынялі, няхай будзе пракляты.
Ці ў людзей я цяпер шукаю ўпадабання, ці ў Бога? Ці людзям дагаджаць стараюся? Калі б я і дагэтуль дагаджаў людзям, то не быў бы слугою Хрыста. Адкрываю вам, браты, што Евангелле, якое я абвяшчаў, не ад чалавека. Бо і я прыняў яго і быў навучаны не ад чалавека, а дзякуючы аб’яўленню Езуса Хрыста.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 5, 1–8 Ачысціце старую закваску, каб быць вам новым цестам; таму што Пасха нашая, Хрыстус, ахвяравана за нас
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Паўсюль чуецца, што сярод вас пануе распуста, прычым такая распуста, якой няма нават сярод язычнікаў, што нехта жыве з бацькавай жонкай. Але вы пакрыўдзіліся і зусім не патрабавалі, каб той, хто робіць гэты ўчынак, быў выдалены з вашага асяроддзя?
Адсутны целам, але прысутны духам і як быццам прысутны, я ў імя нашага Пана Езуса ўжо асудзіў таго, хто ўчыніў гэта. Разам з маім духам і моцаю нашага Пана Езуса вы павінны выдаць гэтага чалавека сатане на згубу цела, каб ягоны дух мог збавіцца ў дзень Пана.
Вашае выхвалянне недарэчы. Ці ж не ведаеце, што малая закваска квасіць усё цеста? Дык ачысціце старую закваску, каб быць вам новым цестам, бо вы прэсныя; таму што Пасха нашая, Хрыстус, ахвяравана за нас. Таму будзем святкаваць не ў старой заквасцы — заквасцы зла і подступу — але ў прэсным хлебе чысціні і праўды.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Цім 2, 1–8 Каб за ўсіх людзей узносіліся малітвы да Бога, які хоча, каб усе людзі былі збаўлены
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Цімафея.
Умілаваны:
Перш за ўсё, я заклікаю, каб прашэнні, малітвы, просьбы аб заступніцтве і падзякі ўзносіліся за ўсіх людзей, за каралёў і за ўсіх, хто мае ўладу, каб мы маглі весці спакойнае і ціхае жыццё ва ўсёй пабожнасці і годнасці. Гэта добра і прыемна ў вачах Збаўцы нашага, Бога, які хоча, каб усе людзі былі збаўлены і дайшлі да пазнання праўды.
Бо адзін Бог і адзін пасрэднік паміж Богам і людзьмі: Чалавек Езус Хрыстус, які аддаў сябе самога на водкуп за ўсіх як сведчанне, абвешчанае ў адпаведную пару, дзеля чаго я прызначаны прапаведнікам і апосталам (кажу праўду і не хлушу), настаўнікам для язычнікаў у веры і праўдзе.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 11, 17–26. 33 Калі сярод вас паўстае разлад, гэта не спажыванне Вячэры Пана
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Даючы гэтыя настаўленні, я не хвалю таго, што вы збіраецеся разам не на карысць, але на шкоду. Бо, перш за ўсё, я чую, што, калі вы збіраецеся разам у касцёле, сярод вас паўстае разлад. І ў гэта я ў пэўнай ступені веру. Бо павінны быць у вас падзелы, каб і выпрабаваныя маглі выявіцца сярод вас.
Таму, калі вы збіраецеся разам у адным месцы, гэта не спажыванне Вячэры Пана, бо кожны бярэцца раней з’есці ўласны спажытак, і адзін застаецца галодным, а другі п’янее. Хіба не маеце дамоў, каб есці і піць? Ці вы пагарджаеце Касцёлам Божым і прыніжаеце тых, хто не мае? Што сказаць вам? Ці пахваліць вас? За гэта не пахвалю.
Бо я прыняў ад Пана тое, што і вам перадаў, што Пан Езус у тую ноч, у якую быў выданы, узяў хлеб, падзякаваў, паламаў і сказаў: Гэта Цела Маё, якое за вас будзе выдана. Гэта чыніце на Маю памяць. Таксама ўзяў пасля вячэры келіх і сказаў: Гэта ёсць келіх Новага Запавету ў Крыві Маёй. Кожны раз, калі Яго будзеце піць, чыніце гэта на Маю памяць.
Кожны раз, калі будзеце есці гэты хлеб і піць з гэтага келіха, абвяшчайце смерць Пана, пакуль Ён не прыйдзе.
Таму, браты мае, калі збіраецеся на трапезу, чакайце адзін аднаго.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Зах 8, 1-8 Я ўратую народ Мой з краіны ўсходу і з краіны захаду сонца
Чытанне кнігі прарока Захарыі.
І было слова Пана Магуццяў, што казала: Так кажа Пан Магуццяў: Я руплюся аб Сіёне з вялікай зайздрасцю і з вялікім запалам руплюся аб ім.
Так кажа Пан: Я вярнуся на Сіён і пасялюся пасярод Ерузалема. І названы будзе Ерузалем горадам Праўды, а гара Пана Магуццяў – гарою Святасці.
Так кажа Пан Магуццяў: Дзяды і бабулі зноў будуць сядзець на вуліцах Ерузалема, кожны з кіём сваім ў руцэ сваёй з-за мноства дзён сваіх. І вуліцы горада напоўняцца хлапчукамі і дзяўчатамі, што гуляюць на вуліцах яго.
Так кажа Пан Магуццяў: Калі гэта будзе здавацца дзіўным у вачах рэшты народа гэтага ў дні тыя, ці ж будзе гэта дзіўным таксама ў Маіх вачах?
Так кажа Пан Магуццяў: Вось Я ўратую народ Мой з краіны ўсходу і з краіны захаду сонца. І прывяду іх, і паселяцца пасярод Ерузалема. І будуць Маім народам, а Я буду іх Богам у праўдзе і справядлівасці.
