Аўторак — ІV Тыдзень Вялікага посту
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эзх 47, 1–9. 12
Бачыў ваду, што выцякала з-пад святыні, і ўсе, да каго дасягала вада гэтая, былі збаўлены
Чытанне кнігі прарока Эзэхіэля.
У тыя дні:
Анёл вярнуў мяне да ўваходу ў святыню. І вось выплывае вада з-пад парога святыні на ўсход, бо тая святыня звернута на ўсход. А вада выцякала з-пад правага боку святыні на поўдзень ад алтара. І вывеў мяне ён праз паўночную браму, і правёў мяне вонкавым шляхам да знешняй брамы, шляхам, скіраваным на ўсход. І вось вада бруіцца з правага боку. Калі той чалавек выйшаў на ўсход, то ў руцэ трымаў шнур. Ён адмераў тысячу локцяў, і правёў мяне праз ваду. Вада была па шчыкалаткі. І адмераў яшчэ тысячу, і правёў мяне праз ваду. Вада была па калені. І адмераў яшчэ тысячу, і правёў мяне. Вада была па сцёгны. І адмераў яшчэ тысячу. І быў паток, якога я не мог перайсці, бо вада паднялася, так што трэба было плысці, паток, якога нельга было перайсці.
І сказаў мне: Ці бачыў ты, сыне чалавечы? І павёў мяне назад да берага гэтага патоку. Калі я вярнуўся, на беразе патоку было вельмі шмат дрэваў з гэтага і з таго боку. І сказаў мне: Гэтая вада выходзіць на ўсходні абшар, сыходзіць у стэп і ўпадае ў мора, і, патрапіўшы ў мора, аздаравіцца вада. І кожная жывая істота, якая кішыць там, куды ўвойдзе паток, будзе жыць. І рыбы будзе вельмі шмат, бо куды ўвойдзе гэтая вада, усё аздаравіцца. І там, куды ўвойдзе гэты паток, будзе жывым усё. А над патокам, на беразе яго з гэтага і з таго боку будзе расці ўсялякае дрэва, што дае ежу. І лісце не будзе ападаць з яго, і плады яго не скончацца. І кожны месяц будзе прыносіць новы плён, бо вада для яго выходзіць са святыні. І будзе плод яго для ежы, а лісце для лекаў.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 46 (45), 2–3. 5–6. 8–9 (Р.: пар. 8)
Рэфрэн: Пан Бог Магуццяў — наша цвярдыня.
2. Бог — наша прыстанішча і сіла, *
надзейная дапамога ў нядолі.
3. Таму не будзем баяцца, †
калі б нават затрэслася зямля, *
і горы ўпалі ў сярэдзіну мора.
Рэфрэн:
5. Патокі рачныя весяляць горад Божы, *
святыя шатры Найвышэйшага.
6. Бог пасярод яго, і ён не пахіснецца, *
Бог дапаможа яму, калі прыйдзе світанак.
Рэфрэн:
8. Пан Магуццяў з намі, *
цвярдыня наша — Бог Якуба.
9. Прыйдзіце і пабачце справы Пана, *
якія ўчыніў Ён на зямлі.
Рэфрэн:
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Пс 51 (50), 12а. 14а
Акламацыя: Хвала Табе, слова Божае.
Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа;
вярні мне радасць збаўлення Твайго.
Акламацыя: Хвала Табе, слова Божае.
ЕВАНГЕЛЛЕ Ян 5, 1–3а. 5–16
І адразу выздаравеў той чалавек
+ Чытанне святога Евангелля паводле Яна.
У той час:
Было юдэйскае свята, і Езус прыйшоў у Ерузалем.
А ў Ерузалеме, каля Авечай Брамы ёсць купальня, якая па-габрэйску называецца Бэтэзда і якая мае пяць бабінцаў. У іх ляжала мноства хворых, сляпых, кульгавых, паралізаваных.
Быў там адзін чалавек, які хварэў трыццаць восем гадоў. Калі Езус убачыў, што ён ляжыць, і даведаўся, што ён хварэе ўжо доўгі час, кажа яму: Ці хочаш быць аздароўленым?
Хворы адказаў Яму: Пане, я не маю чалавека, які апусціў бы мяне ў купальню, калі ўзварушыцца вада. Пакуль я іду, іншы ўжо сыходзіць перада мною.
Езус кажа яму: Устань, вазьмі ложа сваё і хадзі. І адразу выздаравеў той чалавек, узяў ложа сваё і пачаў хадзіць.
А ў гэты дзень быў шабат. Таму юдэі сказалі аздароўленаму:
Сёння шабат, нельга табе насіць тваё ложа.
Ён адказаў ім: Той, хто аздаравіў мяне, сказаў мне: вазьмі ложа сваё і хадзі. У яго спыталіся: Хто той чалавек, які сказаў табе: вазьмі і хадзі? Але аздароўлены не ведаў, хто гэта быў, бо Езус знік у натоўпе, які быў у гэтым месцы.
Потым Езус знайшоў яго ў святыні і сказаў яму: Вось ты выздаравеў. Не грашы больш, каб не здарылася з табою чаго горшага. Чалавек гэты пайшоў, расказаў юдэям, што гэта Езус аздаравіў яго. Таму юдэі пераследавалі Езуса, бо Ён зрабіў гэта ў шабат.
Гэта слова Пана
Паводле catholic.by
Разважанне да Евангелля: Ці хочаш быць аздароўленым?
Словы, якія Езус скіраваў да хворага, які доўгі час чакаў аздараўлення, кіруе таксама і да нас. Ці хочам мы быць здаровымі? Ці хочам навярнуцца? Ці хочам быць вольнымі ад нашых цяжараў, слабасцей, ран? Канешне! – напэўна, адкажам без роздумаў. Але ці сапраўды так ёсць? Ці сапраўды мы хочам перажыць такую перамену, якая можа перавярнуць наш свет дагары нагамі? Пасля трыццаці васьмі гадоў барацьбы з хваробай гэты чалавек з Евангелля практычна не ведаў іншага жыцця. Падобна адбываецца з намі. Вельмі часта мы зачыненыя ў нашай сучаснасці настолькі, што не можам уявіць сабе іншага жыцця, жыцця ў поўнай свабодзе, якой адначасова, здаецца, прагнем. Часта мы вельмі падобныя да св. Аўгустына, які вызнае: [...] я прасіў [Цябе] аб чысціні звычаяў: “Дай мне чысціню і ўмеркаванасць, але яшчэ не ў гэтую хвіліну”. Ува мне быў страх, што Ты мог занадта хутка мяне выслухаць і адразу вылечыць з хваробы пажадлівасці, якою я хацеў хутчэй насыціцца, чым пагасіць (Споведзь, VIII 7).
Езу, цудоўны Лекар, дапамажы нам прыняць рашэнне, каб навярнуцца ўжо сёння, менавіта цяпер.
Разважанні а. Даніэля Стабрылы OSB і а. Міхала Легана OSPPE
Пераклад разважання: Кацярына Дурко
Меткі: Вялікі пост, Аўторак, Слова Божае, Лекцыянарый, Разважанні