Серада XXXIII звычайнага тыдня, год ІІ
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 4, 1–11
Святы, святы, святы Пан Бог Усемагутны, які быў, ёсць і прыходзіць
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, паглядзеў, і вось дзверы адчыненыя ў небе, і ранейшы голас, які чуў я, як бы гук трубы, што гаварыў са мною, сказаў: Узыдзі сюды, і пакажу табе, што павінна адбыцца пасля гэтага. Я адразу напоўніўся духам. І вось трон стаяў на небе, а на троне нехта сядзеў. Той, які сядзеў, з выгляду быў падобны да каменя яшмы і сердаліку, і вясёлка была вакол трона, з выгляду падобная да смарагду.
І навокал трона было дваццаць чатыры троны. А на тронах сядзелі дваццаць чатыры старцы, апранутыя ў белыя шаты. І на галовах іхніх – залатыя вянкі. І з трона сыходзілі маланкі, і галасы, і грымоты. І сем светачаў вогненных, якія ёсць сямю Божымі духамі, гарэла перад тронам.
І перад тронам, было быццам мора шкляное, падобнае да крышталю. А пасярэдзіне трона і навокал трона былі чатыры жывыя істоты, поўныя вачэй спераду і ззаду. Першая жывая істота была падобная да льва, а другая жывая істота — падобная да вала, трэцяя жывая істота мела аблічча, як у чалавека, а чацвёртая жывая істота была падобная да арла, які ляціць. І кожная з чатырох жывых істот мела па шэсць крылаў, а вакол і ўсярэдзіне яны поўныя вачэй. І не маюць спакою ні ўдзень, ні ўначы, кажучы: Святы, святы, святы Пан Бог Усемагутны, які быў, ёсць і прыходзіць.
І калі жывыя істоты аддаюць славу, і пашану, і падзяку таму, хто сядзіць на троне, хто жыве на вякі вечныя, тады дваццаць чатыры старцы падаюць перад тым, хто сядзіць на троне, і пакланяюцца таму, хто жыве на вякі вечныя, і кідаюць вянкі свае перад тронам, кажучы: Ты, Пане і наш Божа, годны прыняць славу, і пашану, і сілу, бо Ты стварыў усё, і з Тваёй волі існуе і створана.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 150, 1–2. 3–4. 5–6 (Р.: Ап 4, 8b)
Рэфрэн: Святы, святы, святы Пан Бог Усемагутны.
1. Хваліце Бога ў Яго святыні, *
хваліце Яго на небасхіле моцы Ягонай.
2. Хваліце Яго за Яго магутныя справы, *
хваліце Яго за бязмежную Яго веліч.
Рэфрэн:
3. Хваліце Яго гукам трубы, *
хваліце Яго на гарфе і гуслях.
4. Хваліце Яго бубнам і танцам, *
хваліце Яго на струнах і флейце.
Рэфрэн:
5. Хваліце Яго на мілагучных цымбалах, *
хваліце Яго на цымбалах звонкіх.
6. Усё, што дыхае, *
няхай хваліць Пана.
Рэфрэн:
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ пар. Ян 15, 16
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Я выбраў вас са свету, каб вы ішлі і прыносілі плён
і каб плён ваш трываў, — кажа Пан.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 19, 11–28
Чаму ж ты не пусціў срэбра майго ў абарот
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус расказаў прыпавесць, бо Ён быў блізка да Ерузалема, а яны думалі, што зараз з’явіцца Божае Валадарства.
Таму сказаў: Пэўны чалавек шляхетнага паходжання адпраўляўся ў далёкую краіну, каб стаць каралём і вярнуцца. Паклікаўшы дзесяць сваіх слугаў, даў ім дзесяць мінаў і сказаў ім: Зарабляйце, пакуль не вярнуся. Але грамадзяне ненавідзелі яго і адправілі следам за ім пасланцоў, сказаўшы: Не хочам, каб валадарыў над намі.
Калі ж ён стаў каралём і вярнуўся, сказаў паклікаць да сябе тых слуг, якім даў срэбра, каб даведацца, што яны зарабілі. Прыйшоў першы і сказаў: Гаспадáру, твая міна прынесла дзесяць мінаў. І сказаў яму: Выдатна, добры слуга; за тое, што ты ў малым быў верны, валадар над дзесяццю гарадамі.
Прыйшоў і другі, кажучы: Гаспадáру, твая міна прынесла пяць мінаў. І сказаў гэтаму: І ты валадар над пяццю гарадамі. Прыйшоў і іншы, кажучы: Гаспадáру, вось твая міна, якую я трымаў, загарнуўшы ў хустку, бо я баяўся цябе, таму што ты чалавек жорсткі: бярэш чаго не клаў, і жнеш чаго не сеяў. Гаспадáр сказаў яму: Паводле вуснаў тваіх суджу цябе, кепскі слуга. Ты ведаў, што я чалавек жорсткі, бяру чаго не клаў, і жну, чаго не сеяў, чаму ж ты не пусціў срэбра майго ў абарот, каб я прыйшоў і забраў яго з прыбыткам?
І сказаў тым, хто стаяў побач: Забярыце ў яго міну і аддайце таму, хто мае дзесяць мінаў. І сказалі яму: Гаспадáру, ён ужо мае дзесяць мінаў. Кажу вам, што кожнаму, хто мае, дадзена будзе; а ў таго, хто не мае, адымецца і тое, што мае. А тых ворагаў маіх, якія не хацелі, каб я валадарыў над імі, прывядзіце сюды і забіце іх перада мною.
Сказаўшы гэта, Езус пайшоў далей, падымаючыся ў Ерузалем.
Гэта слова Пана.
Паводле catholic.by
Разважанне да Евангелля: Бог разлічвае справядліва
Як часта мы не згаджаемся з Богам і выказваем сваё “святое” абурэнне, будучы перакананымі, што наш Пан несправядлівы? Асабліва ў адносінах да нас. Прыпавесць можа ўмацаваць у такім мысленні. Слуга ж, якога гаспадар называе кепскім, не растраціў маёмасць свайго пана, але атрымаў пакаранне толькі за тое, што не пусціў яго ў абарот. Паглядзім на гэту прыпавесць з іншага боку: Гаспадар – гэта Бог, які даверыў маёнтак, г. зн. створаны свет, слугам – нам. Яго міна – гэта Божая ласка, тая, якая прынесла прыбытак, з’яўляецца нашымі добрымі ўчынкамі. Не можна стаць перад Богам з пустымі рукамі. Таму што прыйдзе час, калі вернецца Гаспадар і пачне справядліва разлічваць, узнагароджваць добрых і верных, і караць тых, хто нічога не зрабіў.
Езу, Ты не пакідаеш без належнага асуджэння таго, хто нядбайны і лянівы ў Тваёй службе. Дапамажы мне стала развіваць дабро, якое Ты ўмацаваў ува мяне ў дзень святога Хросту.
Разважанні кс. Марывуша Шмайдзінскага з “Евангелле 2016”
Пераклад разважання: Кацярына Дурко
Меткі: Серада, Разважанні