Субота XXX звычайнага тыдня, год ІІ
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Флп 1, 18b–26
Для мяне жыццё — гэта Хрыстус, і смерць — гэта выгада
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Філіпянаў.
Браты:
Як бы ні прапаведавалі Хрыста, я гэтаму радуюся і буду радавацца. Бо ведаю, што гэта прывядзе мяне да збаўлення праз вашую малітву і дапамогу Духа Езуса Хрыста, паводле чакання і надзеі маёй, што я ні ў чым не буду асаромлены. Але з поўнай адвагай, як заўсёды, так і сёння, узвялічаны будзе Хрыстус ў целе маім, ці праз жыццё, ці праз смерць. Бо для мяне жыццё — гэта Хрыстус, і смерць — гэта выгада. А калі жыццё ў целе — гэта для мяне плён працы, то не ведаю, што выбраць.
Вабіць мяне і тое, і другое: маю жаданне памерці і быць з Хрыстом, бо гэта значна лепш; але заставацца ў целе больш патрэбна для вас.
Перакананы ў гэтым, я ведаю, што застануся і буду з вамі дзеля вашага поспеху і радасці ў веры, каб хвала ваша ў Хрысце Езусе памножылася праз мяне, калі я зноў прыйду да вас.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 42 (41), 2. 3. 5bcd (Р.: 3а)
Рэфрэн: Душа мая прагне Цябе, Бога жывога.
2. Як лань прагне *
вады з патоку,
так душа мая *
прагне Цябе, Божа.
Рэфрэн:
3. Душа мая прагне Бога, *
Бога жывога,
калі я пайду *
і з’яўлюся перад Божым абліччам?
Рэфрэн:
5. Я ўваходзіў са святочнай грамадой *
у цудоўны шацёр, у Дом Божы
сярод воклічаў радасці *
і з падзякаю.
Рэфрэн:
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Мц 11, 29аb
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Вазьміце ярмо Маё на сябе і навучыцеся ад Мяне:
бо Я ціхі і пакорны сэрцам.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 14, 1. 7–11
Кожны, хто ўзвышае сябе, будзе паніжаны, а хто паніжае сябе, узвысіцца
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
Калі Езус прыйшоў у суботу да дому аднаго з кіраўнікоў фарысейскіх з’есці хлеба, яны сачылі за Ім.
Заўважыўшы, што запрошаныя выбіралі першыя месцы, расказаў ім прыпавесць: Калі нехта пакліча цябе на вяселле, не сядай на першае месца, каб не аказалася, што нехта з пакліканых ім больш ганаровы за цябе, і каб той, хто запрасіў і яго, і цябе не падышоў і не сказаў табе: Саступі яму месца. І тады з сорамам павінен будзеш заняць апошняе месца.
А калі будзеш запрошаны, прыйдзі і сядай на апошняе месца, каб той, хто цябе запрасіў, падышоў да цябе і сказаў: Дружа, перасядзь вышэй. Тады будзе табе пашана перад тымі, хто сядзіць з табою. Кожны, хто ўзвышае сябе, будзе паніжаны, а хто паніжае сябе, узвысіцца.
Гэта слова Пана.
Разважанне да Евангелля.
Можа здарыцца так, што нас папросяць заняць апошняе месца. Можа таксама здарыцца, што нас адкінуць, загадаюць стаць у канцы чаргі, скажуць, што мы не маем рацыі, не дадуць нам слова, закрычаць, задавяць, высмеюць… Можа стацца так, што ні ў кога не будзе для нас часу, добрага слова, цярплівасці. Аднак наша годнасць не залежыць ад першых месцаў, прывілеяў і поспехаў. Годнасць кожнага чалавека вынікае з таго, што ён з’яўляецца Божым дзіцём. Сёння глядзім на Марыю і ў падзеях з Яе жыцця бачым, што Бог узвышае сваіх выбраных.
Анна Новак, „Oremus”
Пераклад разважання: Кацярына Дурко
Меткі: Субота, Разважанні