ІV Звычайная нядзеля, Год С
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ер 1, 4–5. 17–19
Устанавіў цябе прарокам для народаў
Чытанне Кнігі прарока Ераміі
У дні Ёсіі:
Cкіраваў да мяне Пан слова, кажучы: Раней, чым сфармаваў цябе ва ўлонні, Я пазнаў цябе, і раней, чым ты выйшаў з улоння, Я асвяціў цябе, устанавіў цябе прарокам для народаў.
Ты падпяражаш свае бёдры, устанеш і скажаш ім усё, што Я табе загадаю. Не бойся іх, інакш Я напоўню цябе страхам перад імі. Вось Я зрабіў цябе сёння ўмацаваным горадам, жалезным слупом і меднымі мурамі супраць усёй зямлі, супраць каралёў юдэйскіх, супраць правадыроў іхніх, супраць святароў і народу гэтай зямлі.
Яны будуць ваяваць з табою, але не перамогуць цябе, бо Я з табою, — кажа Пан, — каб ратаваць цябе.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 71 (70), 1–2. 3–4а. 5–6аb. 15аb і 17 (Р.: пар. 15аb)
Рэфрэн: Мае вусны абвяшчаюць Тваё збаўленне, Пане.
1. На Цябе, Пане, спадзяюся, *
няхай не буду асаромлены навекі.
2. Вызвалі мяне паводле Тваёй справядлівасці, *
схілі да мяне сваё вуха і ўратуй мяне.
Рэфрэн:
3. Будзь мне скалою прыстанішча, †
дзе я мог бы заўсёды схавацца. *
Ты загадаў уратаваць мяне,
бо Ты — скала мая і мая цвярдыня. *
4. Божа мой, вызвалі мяне з рук бязбожнага.
Рэфрэн:
5. Бо Ты — мая надзея, Божа мой, Пане,*
Ты спадзяванне маё з маладосці маёй.
6. На Цябе абапіраюся я ад улоння, *
з улоння маці Ты вывеў мяне.
Рэфрэн:
15. Вусны мае будуць абвяшчаць Тваю справядлівасць,
кожны дзень — Тваё збаўленне, *
17. Божа, Ты вучыў мяне з маладосці маёй, *
і дагэтуль я цуды Твае абвяшчаю.
Рэфрэн:
ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 13, 4–13
Трываюць вера, надзея і любоў — гэтыя тры, але найбольшая з іх любоў
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Любоў доўгацярплівая, любоў ласкавая, не зайздросціць, любоў не пыхлівая, не ганарыцца, не бессаромная, не шукае свайго, не гневаецца, не памятае зла, не радуецца несправядлівасці, але радуецца разам з праўдай. Усё зносіць, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё церпіць.
Любоў ніколі не мінае, так як прароцтвы, якія спыняцца, ці мовы, якія змоўкнуць, ці веды, якія скончацца.
Бо мы часткова пазнаем і часткова прарочым, а калі настане дасканалае, тады тое, што частковае, знікне. Калі я быў дзіцём, то па-дзіцячаму гаварыў, па-дзіцячаму думаў, па-дзіцячаму разважаў; а калі стаў мужчынаю, то пакінуў дзіцячае.
Бо цяпер мы бачым праз люстэрка, цьмяна, а тады — тварам у твар. Цяпер я ведаю часткова, тады ж спазнаю так, як і я спазнаны. А цяпер трываюць вера, надзея і любоў — гэтыя тры, але найбольшая з іх любоў.
Гэта слова Божае.
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Лк 4, 18
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Пан намасціў Мяне абвяшчаць добрую навіну ўбогім,
паслаў Мяне абвяшчаць вызваленне палонным.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 4, 21–30
Езус, як Ілля і Елісей, не быў пасланы толькі да юдэяў
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус пачаў гаварыць у сінагозе: Сёння споўніліся гэтыя словы Пісання, якія вы чулі. І ўсе сведчылі Яму і здзіўляліся словам ласкі, якія выходзілі з вуснаў Ягоных, і казалі: Ці не сын Юзафа гэта?
І Ён сказаў ім: Напэўна, скажаце мне такую прыказку: Лекар, вылечы самога сябе; зрабі і тут, у тваёй бацькаўшчыне тое, што, як мы чулі, сталася ў Кафарнауме. І сказаў: Сапраўды кажу вам: ніводзін прарок не з’яўляецца пажаданым на сваёй бацькаўшчыне. Па праўдзе кажу вам: шмат ўдоваў было ў Ізраэлі ў дні Іллі, калі зачыненым было неба тры гады і шэсць месяцаў, так што быў вялікі голад па ўсёй зямлі. І да ніводнай з іх не быў пасланы Ілля, а толькі да жанчыны, удавы, у Сарэпту Сідонскую. Шмат таксама было пракажоных у Ізраэлі ў часы прарока Елісея, і ніводзін з іх не быў ачышчаны, апрача Наамана Сірыйца.
Пачуўшы гэта, усе ў сінагозе напоўніліся гневам і, устаўшы, выгналі Яго прэч з горада, і павялі на вяршыню гары, на якой быў пабудаваны іх горад, каб скінуць Яго.
Але Ён, прайшоўшы паміж іх, адышоў.
Гэта слова Пана.
Паводле catholic.by
Меткі: Разважанні, Лекцыянарый, Слова Божае, Нядзеля