ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 20, 1–4. 11 — 21, 2
І судзілі кожнага паводле ўчынкаў ягоных, і ўбачыў я новы Ерузалем, які сыходзіў з неба
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, убачыў Анёла, які сыходзіў з неба і меў ключ ад бездані і вялікі ланцуг у сваёй руцэ. Ён схапіў цмока, змея старадаўняга, які ёсць д’яблам і сатаною, і скаваў яго на тысячу гадоў, і ўкінуў яго ў бездань, і замкнуў яго, і паставіў над ёй пячатку, каб не зводзіў больш народы, пакуль не пройдзе тысяча гадоў. А пасля гэтага ён павінен быць вызвалены на кароткі час. І ўбачыў я троны і тых, хто сядзеў на іх і каму дадзена было судзіць, і душы сцятых за сведчанне Езуса і за слова Божае. Яны не пакланіліся зверу, ні вобразу ягонаму, і не прынялі кляйма на чало сваё і на руку сваю. Яны ажылі і пачалі валадарыць з Хрыстом тысячу гадоў.
І ўбачыў я вялікі белы трон і таго, хто сядзеў на ім, і ад аблічча якога ўцякалі неба і зямля, і не знайшлося ім месца. І ўбачыў я мёртвых, малых і вялікіх, якія стаялі перад тронам, і кнігі былі разгорнутыя. І разгарнулася іншая кніга — кніга жыцця. І судзілі мёртвых згодна з напісаным у кнігах, паводле ўчынкаў іхніх. Тады аддало мора мёртвых, якія былі ў ім, і смерць, і пекла аддалі мёртвых, якія былі ў іх. І судзілі кожнага паводле ўчынкаў ягоных. А смерць і пекла былі ўкінутыя ў возера вогненнае. Возера вогненнае — гэта другая смерць. І калі некага не знайшлі запісаным ў кнізе жыцця, той быў укінуты ў возера вогненнае.
І ўбачыў я новае неба і новую зямлю, бо ранейшае неба і ранейшая зямля мінулі, і мора ўжо няма. І ўбачыў я святы горад, новы Ерузалем, які сыходзіў ад Бога з неба, падрыхтаваны, як нявеста, упрыгожаная для свайго мужа.
Гэта слова Божае.
Падрабязней
Друкаваць
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 18, 1–2. 21–23; 19, 1–3. 9а
Упаў вялікі Бабілён
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, убачыў Анёла, які сыходзіў з неба і меў уладу вялікую, а зямля асвятлілася ад славы ягонай. І ўсклікнуў ён моцным голасам, кажучы: Упаў, упаў вялікі Бабілён, стаўся жыллём дэманаў і прыстанішчам усякага нячыстага духа, і прыстанішчам усякай нячыстай птушкі, і прыстанішчам усякага нячыстага звера, што абуджае агіду.
І адзін магутны Анёл узяў камень, падобны да вялікага жарна, і ўкінуў у мора, кажучы: З такою сілаю будзе павалены Бабілён, вялікі горад, і ўжо не будзе яго. І голасу гусляроў і песняроў, і флейтыстаў, і трубачоў у табе больш не будзе чутна. Не будзе ўжо ў табе ніякага мастака ніякага мастацтва, і шуму ад жорнаў не будзе ўжо чутна ў табе. І святло лямпы ўжо не з’явіцца ў табе. І голасу абранніка і абранніцы не будзе ўжо чуваць у табе. Бо купцы твае былі вяльможамі зямлі, бо чарадзействам тваім зведзеныя ўсе народы.
Пасля гэтага я пачуў у небе моцны голас, як бы вялікага мноства людзей, якія казалі:
Аллелюя!
Збаўленне і слава,
і моц Бога нашага,
бо праўдзівыя і справядлівыя прысуды Ягоныя,
бо Ён асудзіў вялікую распусніцу,
якая нішчыла зямлю сваёй распустай,
і спагнаў кроў слугаў сваіх з яе рукі.
І другі раз сказалі:
Аллелюя!
І дым яе ўзносіцца на вякі вечныя.
І сказаў мне Анёл: Напішы: шчаслівыя пакліканыя на вясельную вячэру Ягняці.
Гэта слова Божае.
Падрабязней
Друкаваць
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 15, 1–4
Спявалі яны песню Майсея і песню Ягняці
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, убачыў іншы знак у небе, вялікі і дзівосны: сем Анёлаў, якія мелі сем апошніх пошасцяў, таму што імі закончыцца гнеў Божы. І ўбачыў я нібыта шкляное мора, змяшанае з агнём, а тыя, хто перамог над зверам, і вобразам ягоным, і лічбаю імя ягонага, стаялі над шкляным морам, трымаючы гуслі Божыя. І спявалі яны песню Майсея, слугі Божага, і песню Ягняці, кажучы:
Вялікія і цудоўныя справы Твае, Пане Божа Усемагутны.
Справядлівыя і праўдзівыя шляхі Твае, Валадару народаў.
Хто ж не будзе баяцца, Пане, і не праславіць імені Твайго?
Таму што Ты адзін Святы,
таму што ўсе народы прыйдуць і паклоняцца перад Табою,
бо аб’явіліся Твае прысуды.
Гэта слова Божае.
Падрабязней
Друкаваць
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 14, 14–19
Прыйшоў час жніва, таму што жніво на зямлі саспела
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, бачыў: вось белае воблака, а на воблаку сядзіць падобны да Сына Чалавечага. На галаве ў Яго залаты вянок, а ў руцэ ягонай востры серп. І выйшаў другі Анёл са святыні, і ўсклікнуў гучным голасам да таго, хто сядзеў на воблаку: Пашлі серп твой і пачынай жаць, бо прыйшоў час жніва, таму што жніво на зямлі саспела. Той, хто сядзеў на воблаку, кінуў серп свой на зямлю, і зямля была пажата.
І другі Анёл выйшаў са святыні, якая была на небе, і ён меў востры серп. І іншы Анёл, які меў уладу над агнём, выйшаў ад ахвярніка і гучным голасам крыкнуў да таго, хто меў востры серп: Пашлі востры серп твой і збяры гронкі вінаграду на зямлі, бо саспелі яго ягады. І кінуў Анёл серп свой на зямлю, і сабраў вінаграград на зямлі, і кінуў у вялікае давіла Божага гневу.
Гэта слова Божае.
Падрабязней
Друкаваць
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 14, 1–3. 4b–5
Імя Хрыста і імя Айца Ягонага напісана на чолах іхніх
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, убачыў: вось Ягня стаіць на сіёнскай гары, а з Ім сто сорак чатыры тысячы, у якіх імя Яго і імя Айца Ягонага напісана на чолах іхніх.
І пачуў я голас з неба, як шум ад мноства водаў і як гук вялікага грому. А голас, які пачуў, быў нібы голас гусляроў, што гралі на гуслях сваіх. Яны спяваюць быццам новую песню перад тронам і перад чатырма жывымі істотамі і старцамі. І ніхто не мог навучыцца гэтай песні, акрамя гэтых ста сарака чатырох тысяч, адкупленых з зямлі. Гэта тыя, якія ідуць следам за Ягнцам, куды б Ён ні пайшоў. Яны адкуплены з людзей, як пачаткі Богу і Ягняці. У вуснах іхніх няма падману: яны беззаганныя.
Гэта слова Божае.
Падрабязней
Друкаваць
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 11, 4–12
Два прарокі гэтыя мучылі жыхароў зямлі
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Сказана мне, Яну:
Два дрэвы аліўныя і два светачы, што стаяць перад Панам зямлі, – гэта два мае сведкі. І калі хто хоча іх пакрыўдзіць, то агонь выйдзе з вуснаў іхніх і паглыне ворагаў іхніх. Той, хто хоча іх пакрыўдзіць, той павінен быць забіты такім чынам.
Яны маюць уладу закрыць неба, каб не ішоў дождж на зямлю ў дні прароцтва іхняга, і маюць уладу над водамі, каб ператварыць іх у кроў і ўдарыць зямлю ўсякай пошасцю, калі толькі захочуць.
І калі скончаць яны сведчанне сваё, звер, які выходзіць з бездані, пачне бітву з імі, і пераможа іх, і заб’е іх. І трупы пакіне на плошчы вялікага горада, які сімвалічна называецца Садома і Егіпет, дзе і Пан іх быў укрыжаваны. І многія з плямёнаў, і родаў, і моваў, і народаў будуць глядзець на іх трупы тры с паловаю дні і не дазволяць пакласці ў магілу. Жыхары зямныя будуць радавацца над імі і весяліцца, і будуць слаць падарункі адзін аднаму, бо два прарокі гэтыя мучылі жыхароў зямлі.
Але праз тры с паловаю дні дух жыцця ад Бога ўвайшоў у іх, і яны ўсталі на свае ногі. І вялікі страх ахапіў тых, хто на іх глядзеў. І пачулі яны гучны голас з неба, які казаў ім: Узыдзіце сюды. І яны ўзышлі на неба ў воблаку, і глядзелі на іх ворагі іхнія.
Гэта слова Божае.
Падрабязней
Друкаваць
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 10, 8–11
Вазьмі і праглыні кнігу
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, чуў голас з неба, які зноў гаварыў са мною і казаў: Ідзі, вазьмі разгорнутую кнігу з рукі Анёла, які стаіць на моры і на зямлі.
І я пайшоў да Анёла, і сказаў яму: Дай мне кніжку. Ён адказаў мне: Вазьмі і праглыні яе. Яна будзе горкая для жывата твайго, але ў вуснах тваіх будзе салодкая, як мёд. І ўзяў я кніжку з рукі Анёла, і праглынуў яе. У вуснах маіх яна была салодкая, як мёд. А калі з’еў яе, то горка зрабілася ў жываце маім.
І сказалі мне: Ты зноў павінен прарочыць пра плямёны, і народы, і мовы, і пра многіх каралёў.
Гэта слова Божае.
Падрабязней
Друкаваць
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 5, 1–10
Ягнец забіты сваёю крывёю адкупіў нас з кожнага племені
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, бачыў у правіцы таго, хто сядзіць на троне, кнігу, запісаную ўнутры і звонку, запячатаную сямю пячаткамі. І бачыў я магутнага Анёла, які абвяшчаў гучным голасам: Хто годны разгарнуць гэтую кнігу і зняць пячаткі з яе? І ніхто не мог ні на небе, ні на зямлі, ні пад зямлёю разгарнуць гэтую кнігу, ні зазірнуць у яе. І я моцна плакаў таму, што не знайшлося годнага, каб адкрыць кнігу і зазірнуць у яе.
Тады адзін са старцаў сказаў мне: Не плач, вось леў з племені Юды, корань Давіда, перамог, каб разгарнуць гэтую кнігу і зняць сем пячатак яе. І я ўбачыў, што пасярод трона, і чатырох жывых істотаў, і сярод старцаў стаяў Ягнец нібы забіты, і меў сем рагоў і сем вачэй, якія ёсць сямю Божымі духамі, спасланымі на ўсю зямлю.
І прыйшоў Ягнец, і ўзяў кнігу з правіцы таго, хто сядзеў на троне. І калі Ён узяў кнігу, тады чатыры жывыя істоты і дваццаць чатыры старцы ўпалі перад Ягнём, маючы кожны гуслі і залатыя чары, поўныя кадзіла, якое ёсць малітвай святых. І спяваюць яны новую песню, кажучы:
Ты годны ўзяць кнігу і зняць з яе пячаткі,
бо Ты быў забіты,
і сваёй Крывёю Ты адкупіў нас для Бога
з кожнага роду і мовы, і племені, і народа,
і зрабіў нас валадарствам і святарамі для Бога нашага,
і мы будзем валадарыць на зямлі.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 149, 1–2. 3–4. 5–6а і 9b (Р.: Ап 5, 10)
Рэфрэн: Ты зрабіў нас валадарствам для нашага Бога.
Або: Аллелюя.
1. Спявайце Пану новую песню, *
хвала Яму на сходзе святых.
2. Няхай радуецца Ізраэль у тым, хто яго стварыў, *
сыны Сіёну няхай цешацца ў сваім Валадары.
Рэфрэн:
3. Няхай праслаўляюць імя Ягонае ў танцы, *
няхай зайграюць Яму на бубне і гарфе.
4. Бо Пан любіць свой народ, *
пакорных карануе збаўленнем.
Рэфрэн:
5. Няхай усклікаюць святыя ў славе, *
няхай радуюцца на ложах сваіх.
6. Пахвалы Богу на іх вуснах. *
9. Гэтая хвала для ўсіх Ягоных святых.
Рэфрэн:
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ пар. Пс 95 (94), 8аb
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Не рабіце сёння жорсткімі сэрцы вашыя,
але слухайце голас Пана.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 19, 41–44
Калі б і ты пазнаў, што служыць для спакою твайго
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Калі Езус наблізіўся да Ерузалема і ўбачыў яго, заплакаў над ім і сказаў: О, калі б і ты ў гэты дзень пазнаў, што служыць для спакою твайго. Але цяпер гэта схавана ад вачэй тваіх. Бо прыйдуць да цябе такія дні, калі ворагі твае абкапаюць цябе валам, і акружаць цябе, і сціснуць з кожнага боку. І зраўнаюць з зямлёю цябе і дзяцей тваіх з табою, і не пакінуць каменя на камені за тое, што ты не пазнаў часу адведзінаў сваіх.
Гэта слова Пана.
Паводле catholic.by
Разважанне да Евангелля: Пан заўсёды глядзіць з любоўю
На схіле Аліўнай гары стаіць маленькі касцёл, з якога адкрываецца цудоўны від на Ерузалем. Яго назва (“Пан заплакаў”) і форма (павернутая сляза) прыпамінаюць тую падзею, пра якую чытаем у Евангеллі. Езус заплакаў над Святым Горадам, таму што той не распазнаў часу сваіх адведзінаў. У гэтым было спаўненне даўнейшых прароцтваў. Яшчэ прарок Ісая прадказваў прыйсце Князя Супакою, Ерамія – Пана, які будзе справядлівасцю, а Іоіль – Дух Божы, які выльецца на ўсіх. Езус, Які прыйшоў, не толькі адчытаў сэнс гэтых прароцтваў, але выканаў іх. Аднак не распазнанне часу выканання прароцтваў і адведзінаў заканчваецца трагічна. Той, хто не пазнае, іншымі словамі, не любіць свайго Пана, загіне.
Хрыстэ, Ты прыходзіш да мяне і пазіраеш на мяне. Ведаю, што гэта заўсёды позірк любові. Усведамляю таксама, што маё грэшнае жыццё можа быць прычынай Тваіх слёз.
Разважанні кс. Марывуша Шмайдзінскага з “Евангелле 2016”
Пераклад разважання: Кацярына Дурко
Друкаваць
