Урачыстасць Найсвяцейшага Сэрца Езуса ў Каталіцкім Касцёле – свята, прысвечанае ўшанаванню Найсвяцейшага Сэрца Езуса Хрыста. Адзначаецца ў пятніцу, на восьмы дзень пасля ўрачыстасці Божага Цела Хрыста і на дванаццаты дзень пасля ўрачыстасці Найсвяцейшай Тройцы. Сэрца Хрыста з’яўляецца сімвалам любові Бога да людзей, такім чынам, гэтае свята адлюстроўвае падзяку Богу за Яго любоў і дараванае збаўленне.
Кожны першы чацвер месяца — гэта дзень, асаблівым чынам прысвечаны малітвам аб пакліканнях да служэння ў Касцёле, да святарства і кансэкраванага жыцця. Пра тое, як няпроста бывае згадзіцца з выбарам свайго дзіцяці прысвяціць жыццё Богу, распавяла ў інтэрв’ю карэспандэнтцы маладзечанскай «Рэгіянальнай газеты» мама трох сыноў Валянціна Варанюк.
Что такое целомудрие? Синоним ли это слова «девственность»?
Эўхарыстыя з’яўляецца багатым і складаным паняццем. Чалавек нязграбна набліжаецца да вялікай таямніцы веры, а яго пазнанне абмежавана пачуццямі. Мы – людзі эпохі інтэрнэту, заваявання космасу, прагрэсу ведаў і моцы тэхнікі – павінны пакорна прыняць яе і прасіць Бога аб дары веры, каб пазнаць вялікія справы Эўхарыстыі, якія перарастаюць нас саміх.
Адной з фундаментальных ісцін хрысціянскай веры з’яўляецца ўцелаўленне Божага Сына. “А Слова сталася целам i пасялiлася мiж намi” (Ян 1, 14). Пан Езус вельмі канкрэтна, адчувальна ўвайшоў у гісторыю чалавецтва, каб збавіць яго. “Нельга сумнявацца, што Хрыстос меў сапраўднае цела з усімі яго ўласцівасцямі, сярод якіх найбольшай з’яўляецца любоў. Нельга сумнявацца, што меў таксама фізічнае сэрца, падобнае на наша, бо без гэтай найцудоўнейшай часткі цела людское жыццё не магло б існаваць, што датычыць і пачуццяў. [...] Божае слова прыняло чалавечую натуру – сапраўдную, дасканала чалавечую – і сфарміравала сабе цялеснае сэрца, якое падобна нашаму можа цярпець, быць прабытым, параненым” (Пій XII, Haurietis aquas).
У Святым Пісанні мы знойдзем няшмат згадак пра Сэрца Збаўцы. Аднак культ Божага Сэрца жывы. Сэрца — гэта галоўны сімвал любові. Калі св. апостал Ян сцвярджае, што «Бог ёсць любоў» (1 Ян 4, 8), то ўшанаванне Сэрца Бога — гэта кантэмпляцыя Яго любові, і праяўляецца яно ў наследаванні Хрыста: «…Навучыцеся ад Мяне, бо Я ціхі і пакорны сэрцам» (Мц 11, 29).
Немагчыма ўстрымацца, каб не заахвоціць усіх да сардэчнага набажэнства, дзіцячай любові, а таксама да найбольш шчырых пачуццяў да ўмілаванай Маці Марыі як да асаблівага і дзейснага сродку жыцця ў Хрысце. Менавіта Яе вітаюць заклікамі: Маці ласкі Божай, Маці Міласэрнасці, асабліва цяпер, у маі, калі збіраемся на маёвыя набажэнствы ў нашых касцёлах, капліцах, каля прыдарожных крыжоў у вёсках і ў хатах.
