Чысцец на зямлі — шлях да паўнаты збаўлення. Чысцец і пачуцці
Чысцец таму і з’яўляецца станам цярпення, што памерлы, аслеплены наступствамі сваіх грахоў, не мае магчымасці бачыць Бога, чуць Яго голас, адчуваць Яго прысутнасць.
Час апакаліпсісу. Аналіз апошняй кнігі Святога Пісання
Мы жывём у часе, мы заглыблены ў яго і не ўмеем уявіць сябе па-за ім. Гады, месяцы, тыдні, дні і гадзіны — усё гэта ўтварае нашую штодзённасць. Мы так прызвычаіліся да гэтай няўлоўнай рэчаіснасці, што нават не задумваемся пра яе. Аднак жа, гэта яна аказвае на нас велізарны ўплыў. Час адмярае нашае жыццё: рэлігійнае, грамадскае, прыватнае. І калі ён суправаджае нас ад нараджэння, з’яўляецца важнай часткай нашага жыцця, варта даведацца, што пра яго кажа Біблія. Паглядзець на яго з больш боскай перспектывы, задумацца над тым, дзеля чаго ён быў нам дадзены.
Усе перажываюць дзеянне Духа, толькі не я...
Скажы сабе зараз з поўным усведамленнем: «Унутры мяне Дух Святы, які робіць мяне здольным здзяйсняць вялікія справы. Ён дапамагае мне пераадольваць свае комплексы і страхі, верыць у тое, што маім Панам ёсць Езус. Ён таксама робіць мяне здольным прабачаць іншым людзям».
Час расстання. Хрысціянскае перажыванне жалобы
Цярпенне
Няўжо нам сапраўды патрэбна цярпенне для таго, каб штосьці ведаць пра жыццё? «Што ведае чалавек, які ніколі не пакутаваў?» — пытаў благаслаўлёны Генрык Сузо. Хіба нельга інакш спасцігаць мудрасць? Хіба нельга абмінуць гэтую прыкрую сцежку чалавечай штодзённасці?
Візія чыстца ў аб’яўленнях святых
Душы, якія церпяць ачышчэнне, у вялікіх пакутах чакаюць нашай дапамогі. Пан Бог як любячы Айцец заахвочвае нас быць міласэрнымі да тых братоў і сясцёр, якія самі не могуць вызваліцца ад цярпенняў. Таму праз святых Ён спасылае нам ласку ўбачыць сваім духоўным зрокам іх мукі. Якія ж цяжкія гэтыя пакуты, што жывому чалавеку нават іх візіі здаюцца нясцерпнымі, калі душы з чыстца прыходзяць містычным чынам на зямлю, каб прасіць нас аб дапамозе! Вось што распавядаюць пра гэта некаторыя святыя.
Баяцца граху, а не смерці
«Бог жа не ёсць Богам мёртвых, але жывых, бо ўсе для Яго жывуць» (Лк 20, 38).
Бог стварыў чалавека для вечнага жыцця ў раі, але чалавек адкінуў Бога. Грэх непаслухмянасці Божай волі нашых прабацькоў Адама і Евы прывёў усё чалавецтва да смерці. Паводле словаў апостала Паўла, «...як праз аднаго чалавека грэх увайшоў у свет і праз грэх — смерць, так і смерць перайшла на ўсіх людзей, таму што ўсе зграшылі» (Рым 5,12).
Адкуль бяруцца цярпенні ў чыстцы?
Найважнейшым момантам нашага жыцця на зямлі з’яўляецца хвіліна смерці. Тады адбываецца суд, у часе якога раз і назаўсёды вырашаецца пытанне вечнасці чалавека, яго збаўленне ад смерці альбо асуджэнне на вечную пагібель. Бог, які любіць нас, перадае нам гэтую праўду ў Святым Пісанні: «Назначана людзям памерці, а потым суд» (пар. Гбр 9, 27). Пасля смерці ўжо не магчыма вярнуцца да зямнога жыцця. Чалавек жыве на зямлі толькі адзін раз. Пан Бог перасцерагае: «Не забывай, што няма вяртання» (пар. Сір 38, 21). Думка пра рэінкарнацыю — геніяльная мана сатаны, у якую, на жаль, многія вераць.
Яшчэ артыкулы ...
- Малітвы на 3, 9, 30 і 40 дзень пасля смерці - адкуль такая практыка?
- Чаму трэба маліцца за памерлых?
- 2 лістапада — успамін памерлых вернікаў
- Таямнічы свет падману
- Асаблівасці атрымання поўных адпустаў у актаве ўсіх памерлых (1-8 лістапада)
- Апостал Ружанца
- «Язык — гэта агонь...» Ці ведаем мы, што гаворым?