Бог не толькі даруе, не перастае любіць, але і сам нагадвае нам, каб мы прымалі Яго міласэрнасць, каб мы звярталіся да Божай міласэрнасці. У з'явах св. сястры Фаустыны Кавальскай Езус адкрыў пяць спосабаў прыняцця, праслаўлення Божай міласэрнасці.
Ці ўсе грахі могуць прабачацца?
Мы прызвычаеныя да таго, што кожны грэх можа быць адпушчаны. Аднак Святое Пісанне гаворыць пра тое, што існуе такі грэх, які ніколі не будзе прабачаны ні ў зямным жыцці, ні ў вечнасці. Біблія называе яго грахом «супраць Духа Святога» (пар. Мц 12, 31—32; Мк 3, 28—29; Лк 12,10; 2 П 2, 20—22; Гбр 6, 4—6. 10, 26—29). Але ў чым канкрэтна выяўляецца гэты грэх? Знайсці адказ на гэтае пытанне нам дапамагае Катэхізіс Каталіцкага Касцёла (ККК, 1864). Ёсць падрабязнае апісанне шасці праяўленняў гэтага граху:
«Для ўсіх – пастыраў і вернікаў – Літургія Пасхальнай вігіліі павінна ўзнавіць сваё асаблівае значэнне ў літургічным годзе, да таго ўзроўню, каб на самой справе стацца святам усіх святаў» (Ян Павел II, Апостальскае пасланне ў 25-ю гадавіну Канстытуцыі аб святой Літургіі, 6).
У Вялікую суботу вернікі прыбіраюцца ў святочную вопратку, бяруць з сабой падрыхтаваную для благаслаўлення «пасху» і ідуць у касцёл, дзе благаслаўляюцца стравы на велікодны стол.
Мы набліжаемся да святкавання Велікодных урачыстасцяў. У чацвер у Касцёле распачынаецца так званы Пасхальны Трыдуум. Што гэта за традыцыя і ў чым асаблівасць урачыстых набажэнстваў Вялікага чацвярга, Вялікай Пятніцы і Вялікай суботы, чытайце ў гэтым артыкуле.
Чым старэйшыя мы становімся, тым больш крыўд і здрад маем за плячамі. Чым сталейшыя мы ў веры, тым лягчэй прабачаем. “Тады Пётр падышоў да Езуса і сказаў Яму: «Пане, калі мой брат зграшыць супраць мяне, колькі разоў я павінен прабачаць яму? Ці аж сем разоў?». Езус адказаў яму: «Не кажу табе, што аж сем разоў, але ажно семдзесят сем разоў»” (Мц 18, 21-22).
Ва ўрачыстасць Звеставання Пана, якая зазвычай святкуецца 25 сакавіка, Каталіцкі Касцёл адзначае таксама Дзень святасці жыцця.
