Ксёндз Цім Байран SІ, які працуе з навучальнымі ўстановамі як супрацоўнік «Інстытута езуітаў», а да нядаўняга часу – каталіцкі капелан універсітэтаў Манчэстэра, разважае над асаблівасцямі жыцця ў інтэрнэце і дзеліцца некаторымі рэкамендацыямі.
Разважанні святара прыводзіць Рускатолик.рф.
Урачыстасць Найсвяцейшага Сэрца Езуса ў Каталіцкім Касцёле – свята, прысвечанае ўшанаванню Найсвяцейшага Сэрца Езуса Хрыста. Адзначаецца ў пятніцу, на восьмы дзень пасля ўрачыстасці Божага Цела Хрыста і на дванаццаты дзень пасля ўрачыстасці Найсвяцейшай Тройцы. Сэрца Хрыста з’яўляецца сімвалам любові Бога да людзей, такім чынам, гэтае свята адлюстроўвае падзяку Богу за Яго любоў і дараванае збаўленне.
Ва ўрачыстасць Найсвяцейшага Цела і Крыві Хрыста прапануем духоўнае разважанне св. Тамаша Аквінскага на тэму збавеннага сакрамэнту Эўхарыстыі з сённяшняй літургічнай Гадзіны чытанняў.
Урачыстасць Пяцідзясятніцы нагадвае пра спасланне Духа Святога на апосталаў, сабраных у вячэрніку. Чытаючы Дзеі Апосталаў, мы заўважаем, што гэтая падзея ператварыла вучняў Езуса ў адважных апосталаў. Молячыся ў вячэрніку, яны памяталі навучанне і цуды Хрыста, сведкамі якіх былі ў мінулыя гады. Іх сэрцы былі поўныя любові і прывязанасці да Яго, а радасць сустрэчы з Уваскрослым і бачанне Яго ўнебаўшэсця ўмацоўвалі іх. Ім здавалася, што яны найлепшым чынам абароняць усё тое, што Езус ім пакінуў, зачыніўшыся і пазбягаючы пагрозаў. Таму яны прабывалі ў вячэрніку, зачыніўшыся і баючыся, не ведаючы, што рабіць.
Адной з фундаментальных ісцін хрысціянскай веры з’яўляецца ўцелаўленне Божага Сына. “А Слова сталася целам i пасялiлася мiж намi” (Ян 1, 14). Пан Езус вельмі канкрэтна, адчувальна ўвайшоў у гісторыю чалавецтва, каб збавіць яго. “Нельга сумнявацца, што Хрыстос меў сапраўднае цела з усімі яго ўласцівасцямі, сярод якіх найбольшай з’яўляецца любоў. Нельга сумнявацца, што меў таксама фізічнае сэрца, падобнае на наша, бо без гэтай найцудоўнейшай часткі цела людское жыццё не магло б існаваць, што датычыць і пачуццяў. [...] Божае слова прыняло чалавечую натуру – сапраўдную, дасканала чалавечую – і сфарміравала сабе цялеснае сэрца, якое падобна нашаму можа цярпець, быць прабытым, параненым” (Пій XII, Haurietis aquas).
У Святым Пісанні мы знойдзем няшмат згадак пра Сэрца Збаўцы. Аднак культ Божага Сэрца жывы. Сэрца — гэта галоўны сімвал любові. Калі св. апостал Ян сцвярджае, што «Бог ёсць любоў» (1 Ян 4, 8), то ўшанаванне Сэрца Бога — гэта кантэмпляцыя Яго любові, і праяўляецца яно ў наследаванні Хрыста: «…Навучыцеся ад Мяне, бо Я ціхі і пакорны сэрцам» (Мц 11, 29).
У месяцы маі ў касцёлах, капліцах і каля прыдарожных крыжоў гучаць спяваныя і рэцытаваныя заклікі Ларэтанскай літаніі да Панны Марыі. Разам з айцом Адамам Шустакам, дамініканінам, паразважаем над пяццю не зусім зразумелымі, на першы погляд, заклікамі, каб словы нашай малітвы напаўняліся сэнсам.
Відэа трансляцыя
