ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 3, 1–10 Што маю, тое даю табе: у імя Езуса, устань і хадзі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Пётр і Ян ішлі ў святыню на малітву а дзевятай гадзіне. І быў там чалавек, кульгавы ад нараджэння, якога насілі і садзілі штодня каля брамы святыні, што звалася Прыгожай, каб ён прасіў міласціну ў тых, хто ўваходзіў у святыню. Ён убачыў Пятра і Яна, якія збіраліся ўвайсці ў святыню, і папрасіў у іх міласціну.
Пётр з Янам зірнулі на яго і сказалі: Паглядзі на нас. І ён паглядзеў на іх, спадзеючыся што-небудзь атрымаць. Пётр сказаў: Срэбра і золата не маю, але што маю, тое даю табе: у імя Езуса Хрыста з Назарэту, устань і хадзі. І ўзяў яго за правую руку, і падняў яго. І адразу ўмацаваліся ногі яго і ступні. Ускочыў, устаў і пачаў хадзіць, і ўвайшоў з імі ў святыню, ходзячы, падскокваючы і славячы Бога.
Усе людзі бачылі, як ён хадзіў і славіў Бога. І пазналі яго, што гэта быў той самы, які сядзеў каля Прыгожай брамы святыні дзеля міласціны, і напоўніліся жахам і здзіўленнем ад таго, што сталася з ім.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 14, 21b-27 Расказалі Касцёлу, як шмат Бог учыніў з імі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Павел і Барнаба вярнуліся ў Лістру, у Іконію ды Антыёхію, умацоўваючы душы вучняў і заахвочваючы іх трываць у веры, бо нам трэба прайсці праз многія цярпенні, каб увайсці ў Божае Валадарства. Рукапаклаўшы ім у кожным Касцёле прэзбітэраў, у малітве і посце даручылі іх Пану, у якога паверылі.
Прайшоўшы праз Пісідыю, прыбылі ў Памфілію. І, абвясціўшы слова ў Пэргэ, сышлі ў Аталію. Адтуль адплылі ў Антыёхію, дзе былі даручаныя ласцы Божай на справу, якую выканалі.
Калі прыйшлі туды і сабралі Касцёл, расказалі, як шмат Бог учыніў з імі і як Ён адчыніў брамы веры язычнікам.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 15, 1-2. 22-29 Дух Святы і мы пастанавілі не ўскладаць на вас болей ніякага цяжару, акрамя таго, што неабходна
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Некаторыя з тых, хто прыйшоў з Юдэі, вучылі братоў: Калі не будзеце абрэзаныя паводле звычаю Майсея, не зможаце быць збаўленымі.
Калі распачалася немалая спрэчка і змаганне Паўла і Барнабы з імі, было вырашана, што Павел і Барнаба, і некаторыя іншыя з іх пойдуць у гэтай справе да Апосталаў і старэйшых у Ерузалем.
Апосталы і старэйшыя разам з усім Касцёлам, выбраўшы сярод сябе Юду, званага Барсабам, і Сілу – мужоў, якія былі першымі сярод братоў, пастанавілі паслаць іх у Антыёхію з Паўлам і Барнабаю. І праз іх выслалі такі ліст:
Апосталы і старэйшыя браты вітаюць братоў язычніцкага паходжання ў Антыёхіі, Сірыі і Кілікіі. Мы пачулі, што некаторыя з нас адправіліся без нашага даручэння і ўстрывожылі вас словамі, пахіснуўшы вашыя душы. Таму мы згодна пастанавілі выбраць мужоў і паслаць іх да вас з нашымі ўмілаванымі Барнабам і Паўлам, людзьмі, якія аддаюць жыццё сваё дзеля імя Пана нашага Езуса Хрыста. Мы паслалі да вас Юду і Сілу, якія абвесцяць вам тое самае словамі. Бо Дух Святы і мы пастанавілі не ўскладаць на вас болей ніякага цяжару, акрамя таго, што неабходна: устрымлівайцеся ад ахвяраў ідалам і ад крыві, ад таго, што задушана, і ад распусты. Калі будзеце ўстрымлівацца ад гэтага, добра зробіце. Бывайце здаровы.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 7, 55-60 Бачу Сына Чалавечага, які стаіць праваруч Бога
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Стэфан, напоўнены Духам Святым, паглядзеў на неба і ўбачыў славу Божую і Езуса, які стаяў праваруч Бога, і сказаў: Вось бачу нябёсы раскрытыя і Сына Чалавечага, які стаіць праваруч Бога.
Але яны, закрычаўшы моцным голасам, заткнулі вушы свае і кінуліся на яго ўсе разам. І вывеўшы за горад, пачалі каменаваць. А сведкі паклалі адзежу сваю каля ног юнака, якога звалі Саўл.
І каменавалі Стэфана, які заклікаў і казаў: Пане Езу, прымі дух мой. І, упаўшы на калені, усклікнуў моцным голасам: Пане, не лічы ім граху гэтага!
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 14, 19–28 Расказалі Касцёлу, як шмат Бог учыніў з імі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Прыйшлі ў Лістру юдэі з Антыёхіі і Іконіі і, падбухторыўшы народ, укаменавалі Паўла і выцягнулі яго за горад, думаючы, што ён памёр. Але, калі абступілі яго вучні, ён устаў і ўвайшоў у горад, і на другі дзень пайшоў з Барнабам у Дэрбэ.
У тым горадзе абвяшчалі Евангелле і прыдбалі шмат вучняў. Пасля вярнуліся ў Лістру, Іконію ды Антыёхію, умацоўваючы душы вучняў і заахвочваючы іх трываць у веры, бо нам трэба прайсці праз многія цярпенні, каб увайсці ў Божае Валадарства. Рукапаклаўшы ім у кожным Касцёле прэзбітэраў, у малітве і посце даручылі іх Пану, у якога паверылі.
Прайшоўшы праз Пісідыю, прыбылі ў Памфілію. І, абвясціўшы слова ў Пэргэ, сышлі ў Аталію. Адтуль адплылі ў Антыёхію, дзе былі даручаныя ласцы Божай на справу, якую выканалі.
Калі прыйшлі туды і сабралі Касцёл, расказалі, як шмат Бог учыніў з імі і як Ён адчыніў брамы веры язычнікам.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 16, 22–34 Вер у Пана Езуса, і збавішся ты і дом твой
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Народ філіпійскі паўстаў супраць Паўла і Сілы, а дазорцы сарвалі з іх адзенне і загадалі біць розгамі. Зрабіўшы ім шмат удараў, кінулі ў вязніцу і загадалі вартаўніку пільна сцерагчы іх. Атрымаўшы такі загад, ён кінуў іх ва ўнутраную вязніцу і ўшчаміў ім ногі ў калоду.
Каля поўначы Павел і Сіла маліліся, спяваючы гімны Богу, а вязні слухалі іх. Раптам пачаўся вялікі землятрус, так што задрыжэлі падмуркі вязніцы. Адразу адчыніліся ўсе дзверы і апалі ўсе путы. Калі вартаўнік прачнуўся і ўбачыў адчыненыя дзверы вязніцы, выцягнуў меч і хацеў забіць сябе, думаючы, што ўсе вязні ўцяклі. Але Павел ускрыкнуў моцным голасам: Не рабі сабе нічога благога, бо ўсе мы тут!
Папрасіўшы святла, вартаўнік увайшоў і, трасучыся, упаў перад Паўлам і Сілам. Затым вывеў іх вонкі і сказаў:
Спадары, што мне трэба рабіць, каб збавіцца? Яны сказалі яму:
Вер у Пана Езуса, і збавішся ты і дом твой.
І абвясцілі слова Пана яму і ўсім, хто быў у яго доме. І ў тую гадзіну ночы ён прыняў іх, абмыў раны і адразу ж ахрысціўся сам і ўвесь дом ягоны. Потым завёў іх у свой дом, накрыў ім стол і з усім домам сваім цешыўся, што паверыў у Бога.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 20, 17–27 Скончыў бег свой і служэнне, якое прыняў ад Пана Езуса
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Павел, паслаўшы з Мілету ў Эфес, паклікаў старэйшых Касцёла. А калі яны прыйшлі да яго, сказаў ім:
Вы ведаеце, што з першага дня майго прыходу ў Азію, я ўвесь час быў з вамі. Служыў Пану з усёй пакораю ў слязах і сярод выпрабаванняў, якія сустрэлі мяне з-за подступаў юдэйскіх. І як я не прапускаў нічога карыснага, пра што б ні абвяшчаў і чаму б ні вучыў вас публічна і па дамах, даючы сведчанне юдэям і грэкам пра навяртанне да Бога і пра веру ў Пана нашага Езуса.
І вось цяпер, прымушаны Духам, я іду ў Ерузалем, не ведаючы, што мяне там сустрэне, апроч таго, што Дух Святы ў кожным горадзе сведчыць, кажучы, што чакаюць мяне кайданы і ўціск. Але маё жыцце для мяне не вартае нічога. Толькі б скончыў бег свой і служэнне, якое прыняў ад Пана Езуса, каб даць сведчанне пра Евангелле Божай ласкі.
І вось цяпер я ведаю, што больш не ўбачыце майго аблічча вы ўсе, сярод якіх я хадзіў, абвяшчаючы Божае Валадарства. Таму сведчу вам сёння: я чысты ад крыві ўсіх, бо не ўхіляўся я ад абвяшчэння вам усёй волі Божай.
Стэфан казаў народу, старэйшынам і кніжнікам: Людзі з цвёрдым каркам, неабрэзаным сэрцам і вушамі. Вы заўсёды працівіліся Святому Духу; як айцы вашыя, так і вы. Каго з прарокаў не пераследавалі айцы вашыя? І забілі тых, хто абвяшчаў прыйсце Справядлівага, здраднікамі і забойцамі якога цяпер сталіся вы, якія атрымалі Закон праз пасярэдніцтва анёлаў, але не захоўвалі яго.
Калі яны слухалі гэта, запалалі гневам у сэрцах сваіх і скрыгаталі на яго зубамі.
Стэфан жа, напоўнены Духам Святым, паглядзеў на неба і ўбачыў славу Божую і Езуса, які стаяў праваруч Бога, і сказаў: Вось бачу нябёсы раскрытыя і Сына Чалавечага, які стаіць праваруч Бога.
Але яны, закрычаўшы моцным голасам, заткнулі вушы свае і кінуліся на яго ўсе разам. І вывеўшы за горад, пачалі каменаваць. А сведкі паклалі адзежу сваю каля ног юнака, якога звалі Саўл.
І каменавалі Стэфана, які заклікаў і казаў: Пане Езу, прымі дух мой. І, упаўшы на калені, усклікнуў моцным голасам: Пане, не лічы ім граху гэтага!
Усе тыя, хто паверыў, былі адзіныя сэрцам і душою, і ніхто не называў уласным нічога з маёмасці сваёй, што яму належала, але ўсё ў іх было супольнае. Апосталы з вялікай моцаю давалі сведчанне пра ўваскрасенне Пана Езуса, і ўсе яны мелі вялікую ласку.
Не было сярод іх нікога, хто б цярпеў нястачу, бо ўсе, хто валодаў зямлёю або дамамі, прадавалі іх і прыносілі грошы ад продажу, і клалі да ног Апосталаў. І раздавалася кожнаму паводле патрэбы ягонай.
Юзаф жа, якога Апосталы называлі Барнабай, што азначае «сын суцяшэння», левіт, родам з Кіпру, прадаў зямлю, якую меў, прынёс грошы і паклаў да ног Апосталаў.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 2, 36–41 Пакайцеся, і няхай кожны з вас ахрысціцца ў імя Езуса
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У дзень Пяцідзесятніцы сказаў Пётр юдэям:
Няхай кожны дом Ізраэля цвёрда ведае, што гэтага Езуса, якога вы ўкрыжавалі, Бог зрабіў і Панам, і Месіяй.
Калі ж пачулі гэта, змягчэла сэрца іхняе і яны сказалі Пятру і астатнім апосталам: Што нам рабіць, браты? Сказаў ім Пётр: Пакайцеся, і няхай кожны з вас ахрысціцца ў імя Езуса Хрыста дзеля адпушчэння грахоў вашых, і атрымаеце дар Духа Святога. Бо вам належыць абяцанне і дзецям вашым, і ўсім тым, хто далёка, каго толькі пакліча Пан Бог наш.
І многімі іншымі словамі ён сведчыў і навучаў, кажучы:
Ратуйцеся ад гэтага падступнага пакалення.
Тыя ж, хто прыняў слова ягонае, ахрысціліся. І далучылася ў гэты дзень да іх каля трох тысяч душ.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 13, 14. 43-52 Таму мы звяртаемся да язычнікаў
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Павел і Барнаба прайшлі праз Пэргэ і прыбылі ў Антыёхію Пісыдыйскую, увайшлі ў дзень суботні ў сінагогу і селі. Калі сабраныя разышліся, многія юдэі і пабожныя празеліты пайшлі следам за Паўлам і Барнабам, якія ў размове пераконвалі іх заставацца ў ласцы Божай.
У наступную суботу сабраўся амаль увесь горад слухаць слова Пана. Калі юдэі ўбачылі такі натоўп, напоўніліся зайздрасцю, пярэчылі таму, што казаў Павел, і блюзнерылі.
Тады Павел і Барнаба з адвагаю сказалі: Вам першым трэба было абвяшчаць слова Божае. Але паколькі вы адкідваеце яго і лічыце саміх сябе нявартымі вечнага жыцця, таму мы звяртаемся да язычнікаў. Бо так нам загадаў Пан: Я зрабіў цябе святлом народаў, каб ты быў збаўленнем аж да межаў зямлі.
Калі пачулі гэта язычнікі, узрадаваліся і славілі слова Пана, і ўсе, прызначаныя да жыцця вечнага, паверылі. І слова Пана пашыралася па ўсёй краіне.
Але юдэі падбухторылі пабожных і ўплывовых жанчын і першых у горадзе людзей і распачалі ганенне на Паўла і Барнабу, і выгналі іх са сваіх межаў. Яны ж абтрэслі на іх пыл з ног і пайшлі ў Іконію. А вучні напоўніліся радасцю і Святым Духам.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 5,12-16 Усё больш веруючых далучалася да Пана, мноства мужчын і жанчын
Чытанне Кнігі Дзеяў Апосталаў.
Рукамі апосталаў было ўчынена ў народзе шмат цудаў і знакаў. Усе разам сыходзіліся на ганак Саламона. І ніхто з астатніх не асмельваўся далучыцца да іх, а народ узвялічваў іх.
Усё больш веруючых далучалася да Пана, мноства мужчын і жанчын, так што выносілі хворых на вуліцы і клалі іх на ложках і насілках, каб хоць цень Пятра, калі ён праходзіў, упала на каго-небудзь з іх. Сыходзілася таксама ў Ерузалем з навакольных мястэчках мноства людзей, якія прыносілі хворых і апанаваных нячыстымі духамі, і ўсе яны вылечваліся.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 5, 27b-32. 40b-41 Мы сведкі гэтых слоў, і Дух Святы
Чытанне Кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Першасвятар спытаўся ў іх: Ці не строга забаранілі мы вам навучаць у імя гэтае? І вось вы напоўнілі ўвесь Ерузалем вучэннем вашым і хочаце абвінаваціць нас у крыві гэтага Чалавека.
Пётр і Апосталы адказалі: Трэба слухацца Бога больш, чым людзей. Бог айцоў нашых уваскрасіў Езуса, якога вы схапілі і павесілі на дрэве. Бог узвысіў Яго правіцаю сваёй як Уладара і Збаўцу, каб даць Ізраэлю пакаянне і адпушчэнне грахоў. І мы сведкі гэтых слоў, і Дух Святы, якога Бог даў тым, хто паслухмяны Яму.
І забаранілі Апосталам прамаўляць у імя Езуса, і адпусцілі. А яны пайшлі з месца пасяджэння, радуючыся, што былі годныя цярпець знявагу за імя Езуса.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 14, 5–18 Абвяшчаем Добрую Навіну, каб вы ад гэтых марнасцяў навярнуліся да Бога жывога
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Калі Павел і Барнаба даведаліся, што ў Іконіі язычнікі і юдэі разам са сваімі кіраўнікамі збіраюцца іх зняважыць і ўкаменаваць, яны ўцяклі ў лікаонскія гарады Лістру і Дэрбэ ды ў іхнія ваколіцы і там абвяшчалі Евангелле.
У Лістры сядзеў адзін чалавек, хворы на ногі, кульгавы ад нараджэння свайго, які ніколі не хадзіў. Ён слухаў, як прамаўляў Павел. А калі той паглядзеў на яго і ўбачыў, што ён мае веру для аздараўлення, сказаў гучным голасам: Стань на свае ногі і выпрастайся. І ён ускочыў, і пачаў хадзіць.
Калі натоўп убачыў, што ўчыніў Павел, узняў голас свой, кажучы па-лікаонску: Богі ў людскім падабенстве сышлі да нас. Барнабу называлі Зеўсам, а Паўла – Гермесам, бо ён быў галоўным прамоўцам. А жрэц Зеўса, ідал якога знаходзіўся перад горадам, разам з народам прывёў да брамы быкоў і прынёс вянкі, і хацеў скласці ахвяру. Калі пачулі пра гэта апосталы Барнаба і Павел, яны разадралі сваё адзенне, кінуліся ў натоўп і крычалі, кажучы:
Мужы, навошта гэта робіце? Мы такія самыя людзі, як вы. Абвяшчаем Добрую Навіну, каб вы ад гэтых марнасцяў навярнуліся да Бога Жывога, які стварыў неба і зямлю, і мора, і ўсё, што ў іх ёсць. Які ў мінулых пакаленнях дазволіў усім народам хадзіць сваімі дарогамі. Аднак не пераставаў сведчыць пра сябе, чынячы дабро, даючы вам дождж з неба і ўраджайныя поры, даючы ежу і напаўняючы вяселлем сэрцы вашыя.
І, так кажучы, ледзь стрымалі людзей, каб не прыносілі ім ахвяры.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 16, 11–15 Пан адкрыў яе сэрца, каб яна зважала на словы Паўла
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Калі мы адплылі з Траады, прыбылі проста ў Саматракію, а на другі дзень у Неапаль, і адтуль у Філіппы, рымскую калонію, галоўны горад у той частцы Македоніі.
У гэтым горадзе мы прабылі некалькі дзён. У суботні дзень выйшлі за браму да ракі, дзе звычайна адбывалася малітва. Сеўшы, мы размаўлялі з жанчынамі, якія сабраліся.
І адна жанчына, па імені Лідзія, гандлярка пурпурам з горада Тыятыра, якая пакланялася Богу, таксама слухала. Пан адкрыў яе сэрца, каб яна зважала на словы Паўла. Калі ж яна ахрысцілася і дом яе, папрасіла, кажучы: Калі лічыце, што я верная Пану, увайдзіце ў дом мой і заставайцеся. І прымусіла нас.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 19, 1–8 Ці атрымалі вы Святога Духа, калі паверылі?
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
Калі Аполас быў у Карынце, Павел прайшоў праз горныя ваколіцы, спусціўся ў Эфес і, знайшоўшы там пэўных вучняў, сказаў ім: Ці атрымалі вы Святога Духа, калі паверылі? А яны адказалі яму: Мы і не чулі, што ёсць Дух Святы. Ён спытаў: У што ж вы хрысціліся? Яны сказалі: У хрост Яна. Павел сказаў: Ян хрысціў хростам пакаяння, кажучы людзям, каб паверылі ў таго, хто ідзе пасля яго, гэта значыць, у Езуса.
Калі гэта пачулі, яны ахрысціліся ў імя Пана Езуса. І калі Павел усклаў на іх рукі, Дух Святы сышоў на іх. Яны гаварылі мовамі і прарочылі. А было ўсіх каля дванаццаці чалавек.
Увайшоўшы ў сінагогу, ён адважна прамаўляў, ведучы на працягу трох месяцаў гутаркі і пераконваючы наконт Божага Валадарства.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 6, 8–15 Не маглі супрацьстаяць мудрасці і Духу, з якімі ён прамаўляў
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Стэфан, поўны ласкі і моцы, чыніў вялікія цуды і знакі сярод народу. Некаторыя з сінагогі, называнай лібертынскай і кірынэйскай, і александрыйскай, і некаторыя з Кілікіі і Азіі паўсталі і пачалі спрачацца са Стэфанам. Але не маглі супрацьстаяць мудрасці і Духу, з якімі ён прамаўляў.
Тады яны падгаварылі людзей, каб казалі: Мы чулі, як ён блюзнерыць супраць Майсея і Бога. І падбухторылі народ, старэйшых і кніжнікаў, і напаўшы, схапілі яго і павялі на месца пасяджэнняў.
Паставілі ілжывых сведкаў, якія казалі: Гэты чалавек не перастае блюзнерыць супраць святога месца і Закона. Мы чулі, як ён казаў, што гэты Езус з Назарэту зруйнуе гэтае месца і зменіць звычаі, якія перадаў нам Майсей.
І ўсе, хто сядзеў у Вялікай радзе, уважліва глядзелі на яго і бачылі аблічча ягонае, падобнае да аблічча анёла.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 4, 23–31 Калі памаліліся, усе напоўніліся Духам Святым і адважна абвяшчалі Божае слова
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Калі адпусцілі Пятра і Яна, яны прыйшлі да сваіх і паведамілі, што сказалі ім першасвятары і старэйшыны. Калі іх выслухалі, узнялі разам голас да Бога і сказалі:
Валадару, Ты стварыў неба і зямлю, і мора, і ўсё, што ў іх. Ты праз Духа Святога вуснамі айца нашага Давіда, слугі Твайго, сказаў: Чаму бунтуюцца язычнікі і народы задумалі марнае? Паўсталі каралі зямныя і валадары сабраліся разам супраць Пана і супраць Памазанніка Яго.
Бо, сапраўды, сабраліся ў гэтым горадзе супраць святога Слугі Твайго Езуса, якога Ты намасціў, Ірад і Понцій Пілат разам з язычнікамі і народам Ізраэля, каб учыніць тое, што Твая рука і воля Твая прадвызначыла.
І цяпер, Пане, паглядзі на пагрозы іхнія і дай слугам Тваім з усёй адвагаю абвяшчаць слова Тваё. Выцягні сваю руку дзеля аздараўлення, няхай стануцца знакі і цуды ў імя святога Слугі Твайго Езуса.
І калі памаліліся, затрэслася месца, на якім яны сабраліся, і ўсе напоўніліся Духам Святым, і адважна абвяшчалі Божае слова.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 2, 14. 22–33 Гэтага Езуса ўваскрасіў Бог, чаму ўсе мы сведкі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У дзень Пяцідзесятніцы ўстаў Пётр разам з Адзінаццаццю і прамовіў моцным голасам да іх: Мужы Ізраэля, выслухайце гэтыя словы: Езус з Назарэту быў Мужам, якога Бог паказаў вам у сіле, цудах і знаках, што Бог учыніў праз Яго сярод вас, як і самі ведаеце. Вызначаная воля і прадбачанне Божае выдала Яго, а вы, укрыжаваўшы рукамі бязбожных, забілі Яго. Але Бог уваскрасіў Яго, вызваліўшы ад мукаў смерці, бо немагчыма было, каб яна трымала Яго. Давід жа гаворыць пра Яго: Я заўсёды меў Пана перад сабою, бо Ён праваруч мяне, каб я не пахіснуўся. Таму ўсцешылася сэрца маё і ўзрадаваўся язык мой, і цела маё будзе спачываць у надзеі. Бо не пакінеш душы маёй у адхлані, не дасі Святому Твайму ўбачыць тленне. Ты даў мне пазнаць дарогі жыцця. Ты напоўніш мяне радасцю перад абліччам Тваім.
Мужы і браты, дазвольце мне сказаць вам адкрыта пра патрыярха Давіда, які памёр і пахаваны, і магіла ягоная знаходзіцца сярод нас па сённяшні дзень. Будучы ж прарокам і ведаючы, што Бог прысягнуў яму пасадзіць на ягоным троне патомка ягонага. Ён прадбачыў і казаў пра ўваскрасенне Хрыста, што не засталася душа Яго ў адхлані, і цела Ягонае не ўбачыла тлення. Гэтага Езуса ўваскрасіў Бог, чаму ўсе мы сведкі. Вось, узнесены правіцаю Бога і, атрымаўшы ад Айца абяцанне Духа Святога, Ён выявіў тое, што вы бачыце і чуеце.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 15, 7–2Дз 15, 22–31 Дух Святы і мы пастанавілі не ўскладаць на вас болей ніякага цяжару, акрамя таго, што неабходна
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Апосталы і старэйшыя разам з усім Касцёлам, выбраўшы сярод сябе Юду, званага Барсабам, і Сілу – мужоў, якія былі першымі сярод братоў, пастанавілі паслаць іх у Антыёхію з Паўлам і Барнабаю. І праз іх выслалі такі ліст:
Апосталы і старэйшыя браты вітаюць братоў язычніцкага паходжання ў Антыёхіі, Сірыі і Кілікіі. Мы пачулі, што некаторыя з нас адправіліся без нашага даручэння і ўстрывожылі вас словамі, пахіснуўшы вашыя душы. Таму мы згодна пастанавілі выбраць мужоў і паслаць іх да вас з нашымі ўмілаванымі Барнабам і Паўлам, людзьмі, якія аддаюць жыццё сваё дзеля імя Пана нашага Езуса Хрыста. Мы паслалі да вас Юду і Сілу, якія абвесцяць вам тое самае словамі. Бо Дух Святы і мы пастанавілі не ўскладаць на вас болей ніякага цяжару, акрамя таго, што неабходна: устрымлівайцеся ад ахвяраў ідалам і ад крыві, ад таго, што задушана, і ад распусты. Калі будзеце ўстрымлівацца ад гэтага, добра зробіце. Бывайце здаровы.
Пасланцы прыйшлі ў Антыёхію і, склікаўшы людзей, аддалі ліст. Калі яго прачыталі, узрадаваліся гэтаму заахвочванню.
