ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 3, 1–10 Што маю, тое даю табе: у імя Езуса, устань і хадзі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Пётр і Ян ішлі ў святыню на малітву а дзевятай гадзіне. І быў там чалавек, кульгавы ад нараджэння, якога насілі і садзілі штодня каля брамы святыні, што звалася Прыгожай, каб ён прасіў міласціну ў тых, хто ўваходзіў у святыню. Ён убачыў Пятра і Яна, якія збіраліся ўвайсці ў святыню, і папрасіў у іх міласціну.
Пётр з Янам зірнулі на яго і сказалі: Паглядзі на нас. І ён паглядзеў на іх, спадзеючыся што-небудзь атрымаць. Пётр сказаў: Срэбра і золата не маю, але што маю, тое даю табе: у імя Езуса Хрыста з Назарэту, устань і хадзі. І ўзяў яго за правую руку, і падняў яго. І адразу ўмацаваліся ногі яго і ступні. Ускочыў, устаў і пачаў хадзіць, і ўвайшоў з імі ў святыню, ходзячы, падскокваючы і славячы Бога.
Усе людзі бачылі, як ён хадзіў і славіў Бога. І пазналі яго, што гэта быў той самы, які сядзеў каля Прыгожай брамы святыні дзеля міласціны, і напоўніліся жахам і здзіўленнем ад таго, што сталася з ім.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Кар 4, 1–2. 5–7 Абвяшчаем Хрыста Езуса, а нас саміх — як слугаў вашых дзеля Езуса
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Таму, маючы з міласэрнасці Божай такое служэнне, мы не губляем адвагі. Наадварот, мы адракліся ад сарамлівых скрытых спраў, мы не паводзім сябе падступна і не скажаем слова Божага, але праз выяўленне праўды даручаем сябе сумленню кожнага чалавека перад Богам.
Мы не сябе абвяшчаем, але Хрыста Езуса як Пана, а нас саміх — як слугаў вашых дзеля Езуса. Таму што Бог, які загадаў святлу заззяць з цемры, асвятліў нашыя сэрцы, каб даць святло пазнання славы Божай у абліччы Езуса Хрыста.
Мы маем скарб у гліняных пасудзінах, каб веліч сілы была Божая, а не ад нас.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эф 2, 19–22 Умацаваныя на падмурку апосталаў
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Эфесцаў.
Браты:
Вы ўжо не чужыя і не прыхадні, але суграмадзяне святых і дамачадцы Бога, умацаваныя на падмурку апосталаў і прарокаў, дзе сам Езус Хрыстус з’яўляецца вуглавым каменем, на якім кожны складзены разам будынак вырастае як святая ў Пану святыня. У ёй і вы разам будуецеся Духам, каб быць жыллём Бога.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Флп 4, 4–9 Што беззаганнае, пра гэта думайце
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Філіпянаў.
Браты:
Радуйцеся заўсёды ў Пану; яшчэ раз кажу: радуйцеся! Лагоднасць вашая няхай будзе вядомая ўсім людзям. Пан блізка. Ні пра што не турбуйцеся, але ў кожнай малітве і мальбе з удзячнасцю адкрывайце вашыя просьбы Богу.
І спакой Божы, які пераўзыходзіць усялякі розум, будзе аберагаць сэрцы вашыя і думкі вашыя ў Хрысце Езусе.
Нарэшце, браты, што ёсць праўдзівае, што годнае, што справядлівае, што беззаганнае, што ласкавае, што хвалебнае, калі гэта нейкая цнота або нешта годнае пахвалы — пра гэта думайце. Чаму навучыліся, і што прынялі, і пачулі, і ўбачылі ўва мне, тое чыніце, і Бог спакою будзе з вамі.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Сір 24, 1-2. 8-12 Мудрасць Божая жыве ў выбраным народзе
Чытанне кнігі Мудрасці Сіраха.
Пахвала мудрасці – у ёй самой, і праслаўлена будзе яна сярод свайго народа. На сходзе Найвышэйшага яна адкрые вусны свае і перад Ягонай магутнасцю будзе ўсхваляць сябе: Тады загадаў мне Стварыцель усяго, той, хто стварыў мяне, вызначыў месца для майго шатра і сказаў: У Якубе пасяліся і ў спадчыну прымі Ізраэль. Спрадвеку, з самага пачатку Ён стварыў мяне, і ніколі я не перастану існаваць. У святым шатры перад Ім я служыла і так умацавалася на Сіёне. Ён таксама даў мне адпачынак ва ўмілаваным горадзе, у Ерузалеме ўлада мая. Укаранілася я ў праслаўленым народзе, ва ўласнасці Пана, у спадчыне Ягонай.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Цім 3, 14–17 Усякае Пісанне натхнёнае Богам і карыснае для навучання
Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Цімафея.
Умілаваны:
Трывай у тым, чаму навучыўся і што табе даручана, ведаючы, ад каго навучыўся. Бо ад дзіцячых гадоў ведаеш святыя пісанні, якія могуць навучыць цябе мудрасці дзеля збаўлення праз веру ў Хрысце Езусе. Усякае Пісанне натхнёнае Богам і карыснае для навучання, для пераконвання, для настаўлення, для выхавання ў праведнасці, каб Божы чалавек быў дасканалы, да ўсякай добрай справы гатовы.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 10, 31—11, 1 Усё рабіце на славу Божую
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Ці ясце, ці п’яце, ці нешта робіце, усё рабіце на славу Божую. Не будзьце прычынай упадку ні для юдэяў, ні для грэкаў, ні для Касцёла Божага, як і я дагаджаю ўсім ва ўсім, не шукаючы сваёй карысці, але карысці многіх, каб яны былі збаўленыя. Наследуйце мяне, як і я наследую Хрыста.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Саф 3, 14–18 Пан, кароль Ізраэля, пасярод цябе
Чытанне кнігі прарока Сафоніі.
Радуйся, дачка Сіёна! Трыумфуй, Ізраэль! Весяліся і радуйся ад усяго сэрца, дачка Ерузалема! Адмяніў Пан прысуд над табою, прагнаў ворага твайго! Пан, кароль Ізраэля, пасярод цябе: ужо больш не ўбачыш зла.
У той дзень скажуць Ерузалему: Не бойся! – і Сіёну: Няхай жа не слабнуць рукі твае! Пан Бог твой сярод цябе, Магутны, Ён збавіць! Будзе вельмі радавацца табе, узрушаны ў любові сваёй, будзе цешыцца табою ў весялосці, як у святочны дзень.
Я забяру ад цябе нядолю, каб не было больш на табе сораму.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эзх 3, 16–21 Я ўстанавіў цябе вартаўніком дому Ізраэля
Чытанне кнігі прарока Эзэхіэля.
У тыя дні:
Пан скіраваў да мяне слова, кажучы: Сыне чалавечы, Я ўстанавіў цябе вартаўніком дому Ізраэля. Калі пачуеш слова з Маіх вуснаў, будзеш асцерагаць іх ад Майго імя. Калі Я скажу грэшніку: Напэўна памрэш, — а ты не асцеражэш яго і не скажаш, каб асцерагчы грэшніка ад яго грэшных паводзін дзеля ратунку ягонага, гэты грэшнік памрэ са сваёй віны, але за ягоную кроў Я спаганю з цябе. Аднак калі ты асцеражэш грэшніка, а ён не адвернецца ад свайго беззаконня і грэшных паводзін, ён памрэ са сваёй віны, але ты ўратуеш сваё жыццё.
Калі ж Я пастаўлю справядлівага перад выпрабаваннем, а ён адвернецца ад праведнасці сваёй і ўчыніць беззаконне, то ён памрэ, бо ты не асцярог яго ад граху ягонага. І справядлівыя справы яго, якія рабіў, забудуцца, а за ягоную кроў Я спаганю з цябе. Аднак калі ты асцеражэш справядлівага, каб ён не грашыў, і ён не зграшыць, то напэўна і ён будзе жыць, бо ты асцярог яго, і ты сам ўратуеш сваё жыццё.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Гал 6, 14–18 Праз якога свет укрыжаваны для мяне, а я — для свету
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Галатаў.
Браты:
Няхай я не буду хваліцца нічым, акрамя крыжа нашага Пана Езуса Хрыста, праз якога свет укрыжаваны для мяне, а я — для свету. Бо ні абразанне нічога не значыць, ні адсутнасць абразання, але толькі новае стварэнне. І над усімі, хто будзе паступаць паводле гэтага правіла, спакой і міласэрнасць, а таксама над Ізраэлем Божым. Урэшце, няхай ніхто не абцяжарвае мяне, бо я нашу на целе сваім раны Езуса.
Ласка нашага Пана Езуса Хрыста з духам вашым, браты. Амэн.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Рым 12, 3–13 Паводле дадзенай ласкі, маем розныя дары
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Рымлянаў.
Браты:
Дзякуючы дадзенай мне ласцы, я кажу кожнаму, хто ёсць сярод вас: не думайце пра сябе лепш, чым трэба думаць, але ацэньвайце сябе цвяроза, паводле меры ўздзеленай кожнаму Богам веры. Бо як у адным целе маем шмат частак, і не ўсе часткі выконваюць тыя самыя функцыі, так і мы, многія, складаем адно цела ў Хрысце, а паасобку адзін для аднаго — члены. Так, паводле дадзенай ласкі, маем розныя дары: калі гэта прароцтва, мы павінны прарочыць згодна з вераю; калі служэнне — служыць; калі настаўніцтва — павучаць; калі заахвочванне — падбадзёрваць; калі размеркаванне — раздаваць у прастаце; калі кіраванне — кіраваць старанна; калі міласэрнасць — быць ласкавымі.
Любоў — некрывадушная. Майце нянавісць да зла, гарніцеся да дабра; любіце адзін аднаго братняю любоўю, апярэджвайце адзін аднаго ў ветлівасці, у руплівасці не слабніце, духам палымнейце, служыце Пану; цешцеся надзеяй, ва ўціску будзьце цярплівыя, у малітве — трывалыя; у патрэбах святых бярыце ўдзел; дбайце пра гасціннасць.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дан 7, 9–10. 13–14 Адзенне Ягонае было белае, як снег
Чытанне кнігі прарока Даніэля.
Я бачыў, як ставілі троны, і Старадаўні сеў. Адзенне Ягонае было белае, як снег, а валасы на галаве Ягонай, як чыстая воўна. Трон Ягоны быў, як полымя агню, а колы, як палаючы агонь. Вогненная рака разлівалася і выцякала ад Яго. Тысячы тысячаў служылі Яму, і дзесяць тысяч дзесяткаў тысяч стаялі перад Ім. Суд сеў, і разгарнуліся кнігі.
Бачыў я ў начных візіях: вось разам з аблокамі нябеснымі ішоў нібы Сын Чалавечы, наблізіўся Ён да Старадаўняга, і быў падведзены да Яго. І дадзена Яму была ўлада, і гонар, і валадарства. І ўсе народы, плямёны і мовы служылі Яму. Улада Ягоная – вечная ўлада, якая не адымецца. І валадарства Ягонае не будзе знішчана.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 1, 12–14 Трывалі ў малітве разам з Марыяй, маці Езуса
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
Калі Езус узнёсся на неба, Апосталы вярнуліся ў Ерузалем з гары, называнай Аліўнай, што непадалёк ад Ерузалема, на адлегласці суботняй дарогі.
І калі ўвайшлі, падняліся ў святліцу, дзе знаходзіліся Пётр і Ян, і Якуб, і Андрэй, Філіп і Тамаш, Барталамей і Мацвей, Якуб Алфеевы і Сымон Зелот, і Юда Якубаў. Усе яны сумесна трывалі ў малітве разам з жанчынамі і Марыяй, маці Езуса, і з братамі Ягонымі.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Міх 5, 1–4а Пакуль не народзіць тая, якая павінна нарадзіць
Чытанне кнігі прарока Міхея.
Так кажа Пан:
А ты, Бэтлеем-Эфрата, найменшы ты сярод плямёнаў Юды. З цябе выйдзе для Мяне той, хто будзе Валадаром у Ізраэлі, і паходжанне Яго спрадвеку, ад вечных дзён. Таму Пан пакіне іх да часу, пакуль не народзіць тая, якая павінна нарадзіць. Тады рэшта братоў Ягоных вернецца да сыноў Ізраэля. І ўстане, і будзе пасвіць іх моцаю Пана, у велічы імені Пана Бога свайго. І яны будуць жыць бяспечна, бо тады Ён будзе ўзвялічаны аж да межаў зямлі. І будзе Ён спакоем.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 2, 1–10а Абвяшчаем мудрасць Божую, схаваную ў таямніцы
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Калі я прыйшоў да вас, браты, я не прыйшоў абвяшчаць вам сведчанне Божае ўзнёслым словам ці мудрасцю. Бо я вырашыў не ведаць нічога між вас, апроч Езуса Хрыста, і то ўкрыжаванага.
І я стаў перад вамі ў слабасці, і ў страху, і ў вялікім трымценні. А слова маё і прапаведаванне маё не ў пераканаўчых словах мудрасці, а ў праяўленні духа і сілы, каб вера вашая абапіралася не на чалавечай мудрасці, а на моцы Божай.
Мы абвяшчаем мудрасць сярод дасканалых, і не мудрасць гэтага свету ці знікомых князёў гэтага свету. Але абвяшчаем мудрасць Божую, схаваную ў таямніцы, якую Бог прадвызначыў перад вякамі для славы нашай. Ніхто з князёў гэтага свету не спазнаў яе; бо, калі б пазналі, не ўкрыжавалі б Пана славы. Але, як напісана: Чаго вока не бачыла, і вуха не чула і што не ўваходзіла ў чалавечае сэрца, тое Бог падрыхтаваў тым, хто любіць Яго. Нам жа Бог адкрыў праз Духа.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Быц 2, 4b–9. 15–17 Пан Бог узяў чалавека і пасяліў яго ў садзе Эдэн
Чытанне кнігі Быцця.
У дзень, калі Пан Бог стварыў зямлю і неба, яшчэ не было на зямлі ніякага палявога куста і не расла яшчэ ніякая палявая трава. Бо Пан Бог не пасылаў дажджу на зямлю, і не было чалавека, каб апрацоўваць зямлю. Але пара ўздымалася з зямлі і арашала ўсю паверхню зямлі.
Пан Бог стварыў чалавека з пылу зямлі і ўдыхнуў у ноздры ягоныя подых жыцця, і стаў чалавек жывой істотай. І пасадзіў Пан Бог сад у Эдэне на ўсходзе, і пасяліў там чалавека, якога стварыў. І вырасціў Пан Бог з зямлі ўсялякае дрэва, прывабнае з выгляду і добрае для ежы, і дрэва жыцця пасярод гэтага саду, і дрэва пазнання дабра і зла.
Потым Пан Бог узяў чалавека і пасяліў яго ў садзе Эдэн, каб ён працаваў і даглядаў яго. І загадаў Пан Бог чалавеку, кажучы: З усялякага дрэва ў садзе можаш есці, але з дрэва пазнання дабра і зла не спажывай, бо ў дзень, калі з’ясі з яго, напэўна памрэш смерцю.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дрг 5, 12–15 Памятай, што і ты быў нявольнікам у зямлі егіпецкай
Чытанне кнігі Другазаконня.
Так кажа Пан:
Захоўвай дзень шабату, каб ён быў святым, як загадаў табе Пан Бог твой. Шэсць дзён будзеш працаваць і рабіць усе свае працы, але сёмы дзень — гэта шабат для Пана Бога твайго.
Не будзеш рабіць ніякай працы ні ты, ні сын твой, ні твая дачка, ні твой слуга, ні твая служанка, ні твой вол, ні твой асёл, ніякая жывёла твая, ні чужаземец, які ў тваім доме, каб твой слуга і твая служанка адпачылі, як і ты.
Памятай, што і ты быў нявольнікам у зямлі егіпецкай і што Пан Бог твой вывеў цябе адтуль моцнаю рукою і распраўленым плячом, таму і наказаў табе Пан Бог твой святкаваць дзень шабату.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 6, 1–7 Выбралі сем мужоў, поўных Духа Святога
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні, калі колькасць вучняў павялічвалася, эліністы пачалі наракаць на габрэяў, што яны забываюць пра іхніх удоваў у штодзённым служэнні.
Тады Дванаццаць склікалі ўсіх вучняў і сказалі: Нягожа, каб мы занядбалі слова Божае і служылі пры сталах. Таму, браты, выбярыце з вашага ліку сем мужоў добрай славы, поўных Духа і мудрасці, якім даручым гэтае служэнне. А мы ўвесь час будзем трываць у малітве і служэнні слова.
Спадабалася гэтая мова ўсёй грамадзе, і абралі Стэфана, мужа поўнага веры і Духа Святога, і Філіпа, і Прохара, і Міканора, і Тымона, і Пармэна, і Мікалая празеліта з Антыёхіі, якіх паставілі перад Апосталамі. Яны, памаліўшыся, усклалі на іх рукі.
А слова Божае пашыралася, і значна павялічвалася колькасць вучняў у Ерузалеме. І шмат святароў прыняло веру.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 9, 26–31 Расказаў ім, як у дарозе ён убачыў Пана
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Калі Саўл прыйшоў у Ерузалем, ён спрабаваў далучыцца да вучняў, але ўсе баяліся яго і не верылі, што ён вучань.
Тады Барнаба ўзяў яго і прывёў да Апосталаў і расказаў ім, як у дарозе ён убачыў Пана, і што Пан казаў яму, і як у Дамаску адважна прапаведаваў у імя Езуса. Як разам з імі ён выходзіў і ўваходзіў у Ерузалем і адважна прапаведаваў у імя Пана. Размаўляў таксама і спрачаўся з эліністамі, якія хацелі забіць яго. Даведаўшыся пра гэта, браты адвялі яго ў Цэзарэю і паслалі ў Тарс.
А Касцёл па ўсёй Юдэі, Галілеі і Самарыі меў спакой, развіваўся і жыў у боязі перад Панам, і напаўняўся суцяшэннем Святога Духа.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 14, 21b-27 Расказалі Касцёлу, як шмат Бог учыніў з імі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Павел і Барнаба вярнуліся ў Лістру, у Іконію ды Антыёхію, умацоўваючы душы вучняў і заахвочваючы іх трываць у веры, бо нам трэба прайсці праз многія цярпенні, каб увайсці ў Божае Валадарства. Рукапаклаўшы ім у кожным Касцёле прэзбітэраў, у малітве і посце даручылі іх Пану, у якога паверылі.
Прайшоўшы праз Пісідыю, прыбылі ў Памфілію. І, абвясціўшы слова ў Пэргэ, сышлі ў Аталію. Адтуль адплылі ў Антыёхію, дзе былі даручаныя ласцы Божай на справу, якую выканалі.
Калі прыйшлі туды і сабралі Касцёл, расказалі, як шмат Бог учыніў з імі і як Ён адчыніў брамы веры язычнікам.
