У год смерці караля Озіі я бачыў Пана, які сядзеў на высокім і ўзнесеным троне, а канцы Ягонай шаты напаўнялі святыню. Серафімы стаялі над Ім; кожны з іх меў па шэсць крылаў.
Яны ўсклікалі адзін да аднаго, кажучы: Святы, святы, святы, Пан Магуццяў. Уся зямля поўная хвалы Яго. І захісталіся вушакі дзвярэй ад гэтага голасу, і дом напоўніўся дымам.
І сказаў я: Гора мне, бо Я загінуў, таму што я чалавек з нячыстымі вуснамі і жыву я сярод людзей з нячыстымі вуснамі, а вочы мае бачылі Валадара, Пана Магуццяў.
Тады падляцеў да мяне адзін з Серафімаў, а ў руцэ яго быў распалены вугаль, які ён клешчамі ўзяў з ахвярніка. Ён дакрануўся ім да вуснаў маіх і сказаў: Вось дакранулася гэта да вуснаў тваіх, і прыбрана беззаконне тваё ад цябе, і адкуплены грэх твой.
Тады я пачуў голас Пана, які казаў: Каго Мне паслаць? Хто пойдзе дзеля нас? І сказаў я: Вось я, пашлі мяне.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 43, 16-21 Вось Я ўчыню новае і дам піць народу свайму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан, які зрабіў шлях ў моры і сцежку ў магутных водах; які вывеў калясніцы, і коней, і магутнае войска. Усе разам палеглі, не ўстануць больш. Задзьмулі іх і пагасілі, як кнот.
Не ўспамінайце былога і не разважайце пра мінулае. Вось Я ўчыню новае, і цяпер з’явіцца яно; ці ж не ведаеце пра гэта? Я зраблю шлях у стэпе і рэкі ў пустыні. Уславяць Мяне дзікія звяры, шакалы і страусы, бо Я дам у стэпе ваду, у пустыні – рэкі, каб напаіць Мой выбраны народ. Гэты народ Я стварыў для сябе, ён будзе абвяшчаць Маю хвалу.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Сам 26, 2. 7–9. 12–13. 22–23 Пан аддаў цябе ў мае рукі, а я не захацеў падняць руку
Чытанне Перашай кнігі Самуэля.
У тыя дні:
Падняўся Саўл і з трыма тысячамі чалавек, выбраных сярод сыноў Ізраэля, рушыў у пустыню Зіф, каб шукаць у пустыні Зіф Давіда.
Тым часам уначы Давід і Абісай наблізіліся да войскаў ягоных і знайшлі Саўла, які ляжаў і спаў у лагеры сярод палатак. Яго дзіда была ўторкнутая ў зямлю каля галавы ягонай, а Абэнэр і людзі спалі вакол яго. І сказаў Абісай Давіду: Сёння Пан аддаў ворага ў твае рукі, таму дазволь мне адным ўдарам прыбіць яго дзідай да зямлі, другога ўжо не спатрэбіцца. І сказаў Давід Абісаю: Не забівай яго, бо хто можа беспакарана падняць руку на памазаніка Пана?
Тады Давід ўзяў дзіду і збан з вадою, які стаяў каля галавы Саўла, і яны адышлі. Ніхто не убачыў, не заўважыў і не прачнуўся, але ўсе спалі, таму што Пан спаслаў на іх глыбокі сон. А Давід перайшоў на другі бок і стаў на версе гары, так што паміж ім была вялікая адлегласць.
І Давід закрычаў Саўлу: Вось каралеўская дзіда, няхай адзін са слугаў прыйдзе і возьме яе. А Пан адплаціць кожнаму паводле справядлівасці і вернасці ягонай. Бо сёння Пан аддаў цябе ў мае рукі, а я не захацеў падняць руку сваю на памазаніка Пана.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Тоб 2, 9–14 (Vlg) Я заставаўся невідушчым
Чытанне кнігі Тобія.
Я, Тобій, у ноч Пяцідзесятніцы, пасля таго, як пахаваў мёртвага, пайшоў на двор свой і заснуў каля сцяны на двары, і з-за спёкі я не накрываў свайго твару. Я не ведаў, што на сцяне нада мною былі вераб’і, і іх цёплы гной зваліўся мне на вочы і навёў на іх бельмы. І я хадзіў лячыцца да лекараў, аднак чым больш яны мазалі мне вочы лекамі, тым больш слеплі мае вочы ад бельмаў, пакуль я не аслеп цалкам. Б/
На працягу чатырох гадоў я заставаўся невідушчым, і ўсе мае браты былі засмучаны з-за мяне. Архікар ўтрымліваў мяне два гады, перш чым адправіўся ў Элімаіду. У той час мая жонка Ганна выконвала для заробку жаночыя працы, прадучы лён. Тое, што зрабіла, яна пасылала гаспадарам, а яны плацілі ёй заробак. У сёмы дзень месяца дыстра яна выткала сукно і аддала яго гаспадарам, і яны поўнасцю заплацілі ёй, даўшы таксама казляня для спажытку. Б/
Калі казляня падышло да мяне, яно пачало бляяць. Я паклікаў жонку і спытаўся: Адкуль гэтае казляня? Ці, выпадкам, яно не крадзенае? Аддай яго гаспадарам ягоным: нам нельга спажываць нічога крадзенага. Яна ж мне казала: Мне падаравалі яго ў дадатак да заробку. Аднак я не верыў ёй, кажучы, каб аддала яго гаспадарам, і раззлаваўся на яе з-за гэтага. Тады яна сказала мне ў адказ: Ну і дзе твая міласціна? Дзе твая справядлівасць? Цяпер усё пра цябе вядома.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 55, 10–11 Слова Маё споўніць тое, што Я хацеў
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан:
Падобна як дождж і снег падае з неба і туды не вяртаецца, але поіць зямлю і робіць яе ўрадлівай, і яна родзіць, і прыносіць плён сейбіту і хлеб для таго, хто есць, так і слова Маё, якое выходзіць з вуснаў Маіх, не вернецца да Мяне без плёну, пакуль не споўніць тое, што Я хацеў, і з поспехам не дасягне таго, дзеля чаго Я паслаў яго.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 11, 19–26 Прамаўлялі таксама да грэкаў, прапаведуючы Пана Езуса
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Тыя, хто рассеяўся з-за ганенняў, што сталіся пасля Стэфана, дайшлі аж да Фінікіі, Кіпра і Антыёхіі, і нікому, апроч юдэяў, не абвяшчалі слова. Некаторыя з іх былі з Кіпра і Кірынеі. Яны прыйшлі ў Антыёхію і прамаўлялі таксама да грэкаў, прапаведуючы Пана Езуса. І рука Пана была з імі, і вялікае мноства паверыла і навярнулася да Пана.
Вестка пра іх дайшла да Касцёла ў Ерузалеме. І паслалі Барнабу ў Антыёхію. Калі ён прыйшоў і ўбачыў дзеянне ласкі Божай, узрадаваўся і заахвочваў усіх, каб шчырым сэрцам трывалі ў Пане. Бо ён быў муж добры, поўны Духа Святога і веры. І шмат людзей прыхілілася да Пана.
Потым Барнаба пайшоў у Тарс шукаць Саўла і, калі знайшоў яго, прывёў у Антыёхію. Увесь год яны працавалі разам ў Касцёле і навучалі вялікую колькасць людзей. У Антыёхіі ўпершыню вучні былі названыя хрысціянамі.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ер 1, 4–5. 17–19 Устанавіў цябе прарокам для народаў
Чытанне Кнігі прарока Ераміі
У дні Ёсіі:
Cкіраваў да мяне Пан слова, кажучы: Раней, чым сфармаваў цябе ва ўлонні, Я пазнаў цябе, і раней, чым ты выйшаў з улоння, Я асвяціў цябе, устанавіў цябе прарокам для народаў.
Ты падпяражаш свае бёдры, устанеш і скажаш ім усё, што Я табе загадаю. Не бойся іх, інакш Я напоўню цябе страхам перад імі. Вось Я зрабіў цябе сёння ўмацаваным горадам, жалезным слупом і меднымі мурамі супраць усёй зямлі, супраць каралёў юдэйскіх, супраць правадыроў іхніх, супраць святароў і народу гэтай зямлі.
Яны будуць ваяваць з табою, але не перамогуць цябе, бо Я з табою, — кажа Пан, — каб ратаваць цябе.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Нав 5, 9а. 10-12 Народ Божы, увайшоўшы ў абяцаную зямлю, святкуе Пасху
Чытанне кнігі Езуса Навіна.
У тыя дні:
Пан сказаў Езусу Навіну: Сёння зняў Я з вас ганьбу егіпецкую.
I разбілі сыны Ізраэля лагер у Галгале, і ўвечары на чатырнаццаты дзень месяца яны святкавалі Пасху на ерыхонскай раўніне. I на другі дзень Пасхі елі з пладоў гэтай зямлі, праснакі і пражанае зерне ў гэты ж дзень.
А манна перастала падаць на другі дзень пасля таго, як яны сталі есці з пладоў зямлі. І не было больш манны ў сыноў Ізраэля, і елі яны ў гэты год плён зямлі ханаанскай.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Зых 3, 1–8а. 13–15 ЯКІ ЁСЦЬ паслаў мяне да вас
Чытанне кнігі Зыходу.
У тыя дні:
Майсей пасвіў авечак цесця свайго Етры, святара мадыянскага. І завёў ён авечак далёка ў пустыню, і прыйшоў да Гарэба, Божай гары. І з’явіўся яму Анёл Пана ў полымі агню з сярэдзіны цярновага куста. І бачыў ён, як куст палаў агнём, але не згараў.
І сказаў Майсей: Падыду я бліжэй і пагляджу на гэтую вялікую з’яву: чаму куст не згарае. Убачыў Пан, што ён наблізіўся, каб паглядзець, і паклікаў яго з сярэдзіны куста, кажучы: Майсей, Майсей.
Той адказаў: Вось я.
І сказаў Бог: Не набліжайся сюды, здымі абутак з ног тваіх, бо месца, на якім ты стаіш, гэта святая зямля. І сказаў яшчэ: Я — Бог айца твайго, Бог Абрагама, Бог Ісаака, Бог Якуба.
І схаваў Майсей твар свой, таму што баяўся паглядзець на Бога.
І сказаў Пан: Я добра бачыў пакуты народа Майго ў Егіпце, Я чуў крык ягоны з-за прыгнятальнікаў яго. Я ведаю яго цярпенні. Таму сышоў Я, каб вызваліць яго з рук егіпцянаў і вывесці яго з гэтай зямлі ў зямлю добрую і прасторную, дзе сочыцца малако і мёд.
І сказаў Майсей Богу: Вось я прыйду да сыноў Ізраэля і скажу ім: Бог айцоў вашых паслаў мяне да вас. А калі яны спытаюцца ў мяне: Якое ў Яго імя? Што адказаць мне ім? Тады сказаў Бог Майсею: Я ЁСЦЬ, ЯКІ ЁСЦЬ. І сказаў: Так скажаш сынам Ізраэля: ЯКІ ЁСЦЬ паслаў мяне да вас.
І гаварыў далей Бог Майсею: Так скажаш сынам Ізраэля: Пан Бог айцоў вашых, Бог Абрагама, Бог Ісаака і Бог Якуба паслаў мяне да вас. Гэта імя Маё навекі і гэта напамін пра Мяне з пакалення ў пакаленне.
ЕВАНГЕЛЛЕ Мц 21, 1–11 Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
Калі наблізіліся да Ерузалема і прыйшлі ў Бэтфагію да гары Аліўнай, тады Езус паслаў двух вучняў, кажучы ім: Ідзіце ў вёску, што перад вамі. Там адразу знойдзеце прывязаную асліцу і асляня з ёю. Адвяжыце і прывядзіце да Мяне. Калі вам хто скажа што-небудзь, адкажыце, што яны патрэбны Пану; і зараз жа адашле іх.
І сталася гэта, каб збылося сказанае прарокам, які кажа: Скажыце дачцы Сіёна: Вось Кароль твой ідзе да цябе; лагодны, седзячы на асліцы і на асляняці, сыне пад’ярэмнай.
Вучні пайшлі і зрабілі так, як загадаў ім Езус. Прывялі асліцу і асляня і паклалі на іх сваё адзенне, і Ён сеў на яго. І мноства людзей слала сваё адзенне на дарозе, а іншыя зразалі галінкі з дрэваў і слалі на дарозе. А натоўпы, якія ішлі спераду і следам за Ім, усклікалі:
Гасанна Сыну Давіда! Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана! Гасанна на вьшынях!
І калі Ён увайшоў у Ерузалем, узрушыўся ўвесь горад, і пыталіся: Хто гэта? А народ адказваў: Гэта прарок Езус з Назарэту галілейскага.
Гэта слова Пана.
ІМША
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 4–7 Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і ведаю, што не зазнаю сораму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў Мне мову мудрых, каб Я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць Мяне, абуджае слых Мой, каб Я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха Маё, і Я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду Маю. Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае Мне, таму Я не буду асаромлены, таму зрабіў Я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму.
ЕВАНГЕЛЛЕ Мк 11, 1–10 Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
Калі наблізіліся да Ерузалема, да Бэтфагіі і Бэтаніі, да гары Аліўнай, Езус паслаў двух сваіх вучняў і сказаў ім: Ідзіце ў вёску, што перад вамі, і адразу, як увойдзеце ў яе, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей яшчэ не сядаў. Адвяжыце яго і прывядзіце. А калі хтосьці вам скажа, навошто вы гэта робіце, адкажыце: Ён патрэбны Пану, і зараз жа адашле зноў яго сюды.
Яны пайшлі і знайшлі асляня, прывязанае каля дзвярэй знадворку, на вуліцы, і адвязалі яго. І некаторыя з тых, хто стаяў там, казалі ім: Што вы адвязваеце асляня? Яны адказалі ім, як наказаў Езус, і тыя адпусцілі іх.
І прывялі да Езуса асляня, і паклалі на яго сваё адзенне, а Ён сеў на яго. І многія слалі адзенне сваё на дарозе, а іншыя — галінкі, зрэзаныя на палях. І тыя, хто ішоў спераду і следам за Ім, усклікалі:
Гасанна! Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана! Благаслаўлёнае валадарства айца нашага Давіда, якое надыходзіць! Гасанна на вышынях!
Гэта слова Пана.
ІМША
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 4–7 Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і ведаю, што не зазнаю сораму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў Мне мову мудрых, каб Я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць Мяне, абуджае слых Мой, каб Я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха Маё, і Я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду Маю. Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае Мне, таму Я не буду асаромлены, таму зрабіў Я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 19, 28–40 Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус пайшоў далей, узыходзячы ў Ерузалем.
І калі Ён наблізіўся да Бэтфагіі і Бэтаніі, да гары, называнай Аліўнай, паслаў двух вучняў сваіх, кажучы: Ідзіце ў вёску, што перад вамі, і, калі ўвойдзеце ў яе, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей ніколі яшчэ не сядаў. Адвяжыце яго і прывядзіце.
А калі нехта спытаецца ў вас, навошта адвязваеце, скажыце яму так: Яно патрэбна Пану.
Пасланцы пайшлі і знайшлі ўсё так, як сказаў ім. А калі яны адвязвалі асляня, гаспадары яго запыталі іх: Навошта адвязваеце асляня?
Яны адказалі: Яно патрэбна Пану.
І прывялі яго да Езуса, і, накінуўшы на асляня сваё адзенне, пасадзілі Езуса. І калі Ён ехаў, рассцілалі адзенне сваё на дарозе. А калі наблізіўся да падножжа гары Аліўнай, усё мноства вучняў Ягоных пачало ў радасці гучным голасам славіць Бога за ўсе цуды, якія яны бачылі, кажучы: Благаслаўлёны Кароль, які ідзе ў імя Пана! Спакой у небе і хвала на вышынях!
Некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: Настаўнік, забарані вучням Тваім.
А Ён адказаў: Кажу вам, калі яны змоўкнуць, дык камяні закрычаць.
Гэта слова Пана.
ІМША
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 4–7 Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і ведаю, што не зазнаю сораму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў Мне мову мудрых, каб Я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць Мяне, абуджае слых Мой, каб Я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха Маё, і Я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду Маю. Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае Мне, таму Я не буду асаромлены, таму зрабіў Я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Кар 6, 1–10 Выяўляем сябе як слугаў Божых
Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Як супрацоўнікі, мы заклікаем, каб вы не прымалі ласкі Божай дарэмна. Бо Ён кажа:
У час спрыяльны Я пачуў цябе, і ў дзень збаўлення дапамог табе.
Вось цяпер час спрыяльны, вось цяпер дзень збаўлення.
Мы нікому ні ў чым не даём спатыкацца, каб не знайшлося заганы ў нашым служэнні, а ва ўсім выяўляем сябе як слугаў Божых: у вялікай цярплівасці, у турботах, у патрэбе, ва ўціску, пад ударамі, у вязніцах, у хваляваннях, у працы, у чуванні, у посце, у чыстасці, у пазнанні, у велікадушнасці, у ласкавасці, у Духу Святым, у любові некрывадушнай, у слове праўды, у моцы Божай, са зброяй справядлівасці ў правай і ў левай руцэ, праз славу і бясслаўе, праз ганьбу і пахвалу. Мы нібы ашуканцы, але праўдзівыя; нібы невядомыя, але нас пазнаюць; нібы паміраючыя, але вось мы жывём; нібы пакараныя, але не забітыя; нібы засмучаныя, але заўсёды радуемся; нібы ўбогія, але многіх узбагачаем; нібы нічога не маем, але ўсім валодаем.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 49, 8–15 Цябе зраблю запаветам для народа, каб аднавіць зямлю
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан:
Я выслухаю цябе ў час спрыяльны, у дзень збаўлення Я дапамагу табе. Я захаваю цябе і зраблю запаветам для народа, каб аднавіць зямлю і падзяліць спустошаную спадчыну, каб сказаць вязням: Выходзьце, — а тым, хто ў цемры: Пакажыцеся.
Яны будуць пасвіцца пры дарогах, іх пашы будуць на ўсіх лысых узгорках. Яны не будуць галадаць і смагнуць, і не ўдарыць па іх ні спёка, ні сонца, бо той, хто шкадуе іх, накіруе іх і прывядзе да крыніцаў вады. Абярну ўсе горы ў дарогі, і шляхі Мае будуць узняты.
Вось адны прыходзяць здалёк. І вось другія – з поўначы і з захаду, а іншыя — з зямлі Сінім. Спявайце, нябёсы, і весяліся, зямля. Горы, усклікніце ад радасці. Бо Пан суцешыў свой народ і злітаваўся над сваімі ўбогімі.
І сказаў Сіён: Пан мяне пакінуў, Пан забыў пра мяне. Ці забудзе жанчына пра сваё немаўля, каб не пашкадаваць сына ўлоння свайго? Але калі б нават і забыла, Я не забуду пра цябе.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 3, 1–10 Што маю, тое даю табе: у імя Езуса, устань і хадзі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Пётр і Ян ішлі ў святыню на малітву а дзевятай гадзіне. І быў там чалавек, кульгавы ад нараджэння, якога насілі і садзілі штодня каля брамы святыні, што звалася Прыгожай, каб ён прасіў міласціну ў тых, хто ўваходзіў у святыню. Ён убачыў Пятра і Яна, якія збіраліся ўвайсці ў святыню, і папрасіў у іх міласціну.
Пётр з Янам зірнулі на яго і сказалі: Паглядзі на нас. І ён паглядзеў на іх, спадзеючыся што-небудзь атрымаць. Пётр сказаў: Срэбра і золата не маю, але што маю, тое даю табе: у імя Езуса Хрыста з Назарэту, устань і хадзі. І ўзяў яго за правую руку, і падняў яго. І адразу ўмацаваліся ногі яго і ступні. Ускочыў, устаў і пачаў хадзіць, і ўвайшоў з імі ў святыню, ходзячы, падскокваючы і славячы Бога.
Усе людзі бачылі, як ён хадзіў і славіў Бога. І пазналі яго, што гэта быў той самы, які сядзеў каля Прыгожай брамы святыні дзеля міласціны, і напоўніліся жахам і здзіўленнем ад таго, што сталася з ім.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Быц 18, 1–15 Ёсць што-небудзь немагчымае для Пана? Вярнуся да цябе, а Сарра будзе мець сына
Чытанне кнігі Быцця.
У тыя дні:
Аб’явіўся Пан Абрагаму каля дубоў Мамрэ, калі той сядзеў пры ўваходзе ў шацёр у ча
дзённай спякоты. Абрагам узняў вочы свае і ўбачыў: вось тры мужы былі насупраць яго. Убачыўшы іх, ён пабег ад ўваходу ў шацёр насустрач ім і, пакланіўшыся да зямлі, сказаў: Пане, калі я знайшоў ласку ў вачах тваіх, не абмінай свайго слугі. Прынясу крыху вады, і вы абмыйце свае ногі, і адпачніце пад гэтым дрэвам. Я ж прынясу трохі хлеба, і вы падмацуеце сэрцы вашыя, а потым пойдзеце, бо дзеля гэтага праходзіце каля слугі вашага. А яны сказалі: Зрабі так, як сказаў.
Абрагам паспяшыў у шацёр да Сары і сказаў: Хутчэй замясі тры саты лепшай мукі і зрабі ляпёшкі. Потым Абрагам пабег да статка і, выбраўшы тоўстае і прыгожае цяля, даў слузе, каб той хутка яго прыгатаваў. Затым узяў масла і малако, і прыгатаванае цяля і паставіў перад імі. Сам жа стаяў каля іх пад дрэвам. А яны елі.
І спыталі яго: Дзе твая жонка Сарра?
Ён адказаў ім: Вось у шатры.
Сказаў яму дзін з іх: Праз год у той самы час я вярнуся да цябе. А ў Сарры, жонкі тваёй, будзе сын.
Сарра прыслухоўвалася каля ўваходу ў шацёр, які быў за Абрагамам. Абрагам і Сарра былі ўжо вельмі старыя. Таму засмяялася Сарра сама сабе, кажучы: Цяпер, калі я састарэла, і гаспадар мой стары, як магу мець суцяшэнне?
Але Пан сказаў Абрагаму: Чаму Сарра смяецца, кажучы: ці сапраўды змагу нарадзіць, калі я састарэла? Ці ёсць што-небудзь немагчымае для Пана? Праз год у вызначаны час я вярнуся да цябе, а Сарра будзе мець сына.
Сарра ж, таму што спалохалася, адмаўлялася, кажучы: Я не смяялася. Але Пан адказаў: Не, ты смяялася.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 13, 13–25 З патомства Давіда Бог вывеў Збаўцу Езуса
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
Калі Павел і тыя, хто быў з ім, адплылі з Пафаса, прыбылі ў Пэргэ, што ў Памфіліі. Але Ян адлучыўся ад іх і вярнуўся ў Ерузалем. Яны ж прайшлі Пэргэ і прыбылі ў Антыёхію Пісідыйскую, і ў суботу ўвайшлі ў сінагогу, і селі. Пасля чытання Закону і Прарокаў кіраўнікі сінагогі паслалі да іх, кажучы: Браты, калі маеце нейкае слова заахвочвання для народа, скажыце.
Тады Павел устаў і даў знак рукою, і сказаў: Мужы Ізраэля і тыя, хто баіцца Бога, слухайце! Бог гэтага ізраэльскага народа выбраў айцоў нашых і ўзвысіў народ падчас знаходжання ў зямлі егіпецкай, і ўзнятаю рукою вывеў іх з яе. І каля сарака гадоў цярпеў іх звычаі на пустыні. І знішчыўшы сем народаў у зямлі ханаанскай, даў ім у спадчыну зямлю іхнюю пасля чатырохсот пяцідзесяці гадоў. І потым даў ім суддзяў аж да прарока Самуэля.
Затым папрасілі караля, і Бог даў ім Саўла, сына Кіша, мужа з пакалення Бен’яміна, на сорак гадоў.
І пасля гэтага прызначыў Давіда каралём іхнім, пра якога і сказаў, засведчыўшы: Я знайшоў Давіда, сына Есэя, мужа па сэрцу Майму, які выканае ўсе жаданні Мае.
З ягонага патомства, паводле абяцання, Бог вывеў для Ізраэля Збаўцу Езуса. Перад Ягоным прыйсцем Ян прапаведаваў хрост пакаяння ўсяму ізраэльскаму народу. Пад канец сваёй дзейнасці Ян сказаў: Я не з’яўляюся тым, кім вы лічыце мяне; але вось за мною ідзе той, каму я не варты развязаць сандалі на нагах.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Рым 8, 1–4 Закон Духа жыцця ў Езусе Хрысце вызваліў цябе ад закону граху і смерці
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Рымлянаў.
Браты:
Няма цяпер ніякага асуджэння тым, хто ў Хрысце Езусе, бо закон Духа жыцця ў Езусе Хрысце вызваліў цябе ад закону граху і смерці.
Закон, аслаблены целам, быў бяссільны. Таму Бог, паслаўшы Сына свайго ў постаці грэшнага цела, з-за граху асудзіў грэх у целе, каб апраўданне Закону споўнілася ў нас, якія не паводле цела, але паводле духа паступаюць.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 66, 10–14с Вось Я скірую да яго спакой, як раку
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Радуйцеся разам з Ерузалемам і весяліцеся ў ім усе, хто любіць яго. Радасна весяліцеся разам з ім усе, хто плакаў над ім, каб вы насыціліся ўдосталь ягоным суцяшэннем, каб вы карміліся і перапаўняліся асалодай ягонай славы. Бо так кажа Пан: Вось Я скірую да яго спакой, як раку, і хвалу народаў, як паўнаводны паток. Вас будуць карміць і насіць на руках, і на каленях будуць песціць вас. Як кагосьці суцяшае маці, так Я буду суцяшаць вас, і атрымаеце суцяшэнне ў Ерузалеме. Убачыце, і ўсцешыцца вашае сэрца, і косці вашы расквітнеюць, як трава. І адкрыецца рука Пана слугам Ягоным.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 7, 2–4. 9–14 Я ўбачыў вялікі натоўп, якога ніхто не мог палічыць, з усіх народаў, плямёнаў, родаў і моваў
Чытанне кнігі Апакаліпсіса.
Я, Ян, бачыў другога анёла, які сыходзіў з усходу сонца і меў пячатку Бога жывога. І ўсклікнуў ён гучным голасам да чатырох анёлаў, якім было дадзена ўчыніць зло зямлі і мору, кажучы: Не чыніце зло ні зямлі, ні мору, ні дрэвам, пакуль мы не паставім пячаткі слугам Бога нашага на чолах іхніх. І я пачуў лічбу пазначаных пячаткаю: сто сорак чатыры тысячы пазначаных пячаткаю з усіх плямён сыноў Ізраэля.
Пасля гэтага я ўбачыў вялікі натоўп, якога ніхто не мог палічыць, з усіх народаў, плямёнаў, родаў і моваў, якія стаялі перад тронам і Ягнём, апранутыя ў белае адзенне і з пальмовымі галінкамі ў руках сваіх. І яны крычалі гучным голасам, кажучы: Збаўленне ад Бога нашага, які сядзіць на троне, і ад Ягняці. І ўсе анёлы стаялі вакол трона і старэйшых, і чатырох жывёлаў. І ўпалі яны на твары свае перад тронам, і пакланіліся Богу, кажучы: Амэн. Благаслаўленне і слава, і мудрасць, і падзяка, і пашана, і сіла, і моц Богу нашаму на вякі вякоў. Амэн. І адзін са старэйшых звярнуўся да мяне, кажучы: Хто гэта, апранутыя ў белыя шаты, і адкуль яны паходзяць? І я сказаў яму: Мой пане, ты ведаеш. І ён адказаў мне: Гэта тыя, хто прыйшоў з вялікага ўціску і абмыў адзенне сваё, і выбеліў яго ў крыві Ягняці.
