Лайкі, рэпосты, каментарыі… Зрабіць сэлфі на канцэрце або сфатаграфавацца ў новай сукенцы і хуценька запосціць гэта ў Facebook. Гэта звычайныя дзеянні большасці з нас сёння, у час панавання глабальнай сеткі інтэрнэту і развіцця сацыяльных медыя. Амаль што кожны свой крок фіксуем на камеру, каб потым паказаць «сябрам» у інтэрнэце. Аднак ці вартыя гэтыя дзеянні таго, каб растрачваць на іх столькі часу нашага жыцця?
Цяпер, калі рытм жыцця чалавека расце, а час становіцца адным з найважнейшых рэсурсаў, вялікую папулярнасць набывае так званы тайм-менеджмент, уменне размяркоўваць свой час. Існуе мноства розных методыкаў тайм-менеджменту, і ў цэлым яны заснаваныя на прынцыпе раздзялення справаў па іх важнасці, складанасці, часе, патрэбным для іх выканання. Вядомы хрысціянскі псіхолаг сястра Паўла Бобер MSF у адной з лекцый, прысвечаных настаўніцтву, гаворыць аб нясталым настаўніцтве, і гэта напрамую датычыць нясталай пазіцыі ў працы і размеркаванні свайго часу. Прапануем вам урывак з гэтай лекцыі.
20 верасня ў Мінску афіцыйна распачаў працу першы некамерцыйны Цэнтр псіхалагічнай падтрымкі для бацькоў-усынавіцеляў «Родныя людзі».
У касцёле св. Сымона і Алены ў Мінску працуе хрысціянскі псіхолаг. Усе жадаючыя могуць атрымаць неабходную псіхалагічную кансультацыю па пытаннях сямейных і міжасабовых узаемаадносінаў, а таксама ў шматлікіх іншых сферах.
