ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 13, 13–25 З патомства Давіда Бог вывеў Збаўцу Езуса
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
Калі Павел і тыя, хто быў з ім, адплылі з Пафаса, прыбылі ў Пэргэ, што ў Памфіліі. Але Ян адлучыўся ад іх і вярнуўся ў Ерузалем. Яны ж прайшлі Пэргэ і прыбылі ў Антыёхію Пісідыйскую, і ў суботу ўвайшлі ў сінагогу, і селі. Пасля чытання Закону і Прарокаў кіраўнікі сінагогі паслалі да іх, кажучы: Браты, калі маеце нейкае слова заахвочвання для народа, скажыце.
Тады Павел устаў і даў знак рукою, і сказаў: Мужы Ізраэля і тыя, хто баіцца Бога, слухайце! Бог гэтага ізраэльскага народа выбраў айцоў нашых і ўзвысіў народ падчас знаходжання ў зямлі егіпецкай, і ўзнятаю рукою вывеў іх з яе. І каля сарака гадоў цярпеў іх звычаі на пустыні. І знішчыўшы сем народаў у зямлі ханаанскай, даў ім у спадчыну зямлю іхнюю пасля чатырохсот пяцідзесяці гадоў. І потым даў ім суддзяў аж да прарока Самуэля.
Затым папрасілі караля, і Бог даў ім Саўла, сына Кіша, мужа з пакалення Бен’яміна, на сорак гадоў.
І пасля гэтага прызначыў Давіда каралём іхнім, пра якога і сказаў, засведчыўшы: Я знайшоў Давіда, сына Есэя, мужа па сэрцу Майму, які выканае ўсе жаданні Мае.
З ягонага патомства, паводле абяцання, Бог вывеў для Ізраэля Збаўцу Езуса. Перад Ягоным прыйсцем Ян прапаведаваў хрост пакаяння ўсяму ізраэльскаму народу. Пад канец сваёй дзейнасці Ян сказаў: Я не з’яўляюся тым, кім вы лічыце мяне; але вось за мною ідзе той, каму я не варты развязаць сандалі на нагах.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Кар 9, 6–10 Бог любіць таго, хто дае з радасцю
Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Хто сее скупа, той скупа і пажне, а хто сее шчодра, той шчодра і пажне. Няхай кожны дае, як вырашыць у сэрцы сваім, а не са шкадаваннем ці з прымусу, таму што Бог любіць таго, хто дае з радасцю. Бог мае моц узбагаціць вас усякаю ласкаю, каб вы, заўсёды і ва ўсім маючы ўсялякі дастатак, былі багатыя на ўсялякія добрыя справы. Як напісана: Раскідаў, раздаў бедным; справядлівасць ягоная трывае навекі. А той, хто дае сейбіту насенне і хлеб на спажытак, дасць і памножыць вашае насенне, і ўзрасціць плён справядлівасці вашай.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ліч 21, 4b–9 Кожны ўкушаны застанецца жыць
Чытанне кнігі Лічбаў.
У тыя дні:
Людзі ў дарозе пачалі губляць цярплівасць. Яны казалі супраць Бога і супраць Майсея: Навошта вывелі нас з Егіпту, каб мы памерлі ў пустыні? Бо няма хлеба, няма вады, і надакучыла нам гэтая нікчэмная ежа.
Тады спаслаў Пан на людзей ядавітых змеяў, якія кусалі народ, і шмат людзей з Ізраэля памерла. Прыйшлі людзі да Майсея і сказалі: Зграшылі мы, бо казалі супраць Пана і супраць цябе. Памаліся да Пана, каб Ён аддаліў ад нас змеяў. І памаліўся Майсей за народ.
І сказаў Пан Майсею: Зрабі сабе змея і павесь яго на жэрдзі. Тады кожны ўкушаны, калі паглядзіць на яго, застанецца жыць. І зрабіў Майсей меднага змея, і ўзняў яго на жэрдзі. А калі ядавітая змяя кусала чалавека, ён глядзеў на меднага змея і заставаўся жывы.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эф 4, 1–7. 11–13 Ён паставіў адных апосталамі, іншых евангелістамі
Чытанне Першга паслання святога апостала Паўла да Эфесцаў.
Браты:
Малю вас я, вязень Пана, паступаць годна паклікання, якім вы пакліканы, з усёю пакораю і лагоднасцю, з доўгацярплівасцю, церпячы адзін аднаго ў любові, стараючыся захаваць еднасць духа ў саюзе міру.
Адно цела і адзін дух, як і вы пакліканы ў адной надзеі вашага паклікання. Адзін Пан, адна вера, адзін хрост, адзін Бог і Айцец усіх, які над усімі і праз усіх, і ва ўсіх нас.
Кожнаму з нас дадзена ласка паводле меры Хрыстовага дару. І Ён паставіў адных апосталамі, другіх прарокамі, іншых евангелістамі, іншых пастырамі і настаўнікамі дзеля выхавання святых для справы служэння, для будавання Хрыстовага Цела, пакуль усе мы прыйдзем да еднасці веры і пазнання Сына Божага, да чалавека дасканалага, да меры сталасці паводле Хрыстовай паўнаты.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 П 5, 1–4 Пасвіце статак Божы, што пры вас
Чытанне Першага паслання святога апостала Пятра.
Умілаваныя:
Старэйшых сярод вас я заклікаю як адзін са старэйшых, як сведка цярпенняў Хрыстовых і супольнік славы, што павінна адкрыцца.
Пасвіце статак Божы, што пры вас, наглядаючы за ім не пад прымусам, але добраахвотна, згодна з воляй Божай, не дзеля агіднай нажывы, але са шчырым жаданнем. Не злоўжывайце ўладаю над падданымі, але станьце прыкладам для статка. А калі з’явіцца Найвышэйшы Пастыр, вы здабудзеце неўвядальны вянок славы.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 21, 9b–14 На падмурках — імёны дванаццаці Апосталаў Ягняці
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Анёл гаварыў са мною, кажучы: Хадзі, я пакажу табе нявесту, жонку Ягняці.
І ўзнёс мяне ў захапленні анёл на вялікую і высокую гару, і паказаў мне святы горад Ерузалем, які сыходзіў з неба ад Бога і меў Божую славу.
Ззянне ягонае падобнае да каштоўнага, быццам яшма, каменя, чыстага як крышталь. Меў ён мур вялікі і высокі, меў дванаццаць брамаў, а на брамах — дванаццаць анёлаў і напісаныя імёны дванаццаці пакаленняў сыноў Ізраэля. З усходу тры брамы і з поўначы тры брамы, і з поўдня тры брамы, і з захаду тры брамы. І мур горада меў дванаццаць падмуркаў, а на іх — дванаццаць імёнаў дванаццаці Апосталаў Ягняці.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 3, 1–10 Што маю, тое даю табе: у імя Езуса, устань і хадзі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Пётр і Ян ішлі ў святыню на малітву а дзевятай гадзіне. І быў там чалавек, кульгавы ад нараджэння, якога насілі і садзілі штодня каля брамы святыні, што звалася Прыгожай, каб ён прасіў міласціну ў тых, хто ўваходзіў у святыню. Ён убачыў Пятра і Яна, якія збіраліся ўвайсці ў святыню, і папрасіў у іх міласціну.
Пётр з Янам зірнулі на яго і сказалі: Паглядзі на нас. І ён паглядзеў на іх, спадзеючыся што-небудзь атрымаць. Пётр сказаў: Срэбра і золата не маю, але што маю, тое даю табе: у імя Езуса Хрыста з Назарэту, устань і хадзі. І ўзяў яго за правую руку, і падняў яго. І адразу ўмацаваліся ногі яго і ступні. Ускочыў, устаў і пачаў хадзіць, і ўвайшоў з імі ў святыню, ходзячы, падскокваючы і славячы Бога.
Усе людзі бачылі, як ён хадзіў і славіў Бога. І пазналі яго, што гэта быў той самы, які сядзеў каля Прыгожай брамы святыні дзеля міласціны, і напоўніліся жахам і здзіўленнем ад таго, што сталася з ім.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ам 8, 4-7 Супраць тых, хто «купляе бедных за срэбра»
Чытанне кнігі прарока Амоса.
Паслухайце гэта вы, што ўціскаеце убогага і даводзіце да галечы беднага. Вы, якія кажаце: Калі ж міне час маладзіка, каб мы маглі прадаваць хлеб, і шабат, каб маглі адчыніць засекі, паменшыць меру, павялічыць цану сікля і ашукваць няправільнымі вагамі, каб купляць бедных за срэбра і ўбогіх за пару абутку, і прадаваць высеўкі збожжа?
Пан пакляўся гонарам Якуба, што ніколі не забуду ніводнага з іхніх учынкаў!
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Зых 12, 1–8. 11–14 Наказы аб Пасхальнай вячэры
Чытанне кнігі Зыходу.
У тыя дні:
Сказаў Пан Майсею і Аарону ў зямлі егіпецкай: Месяц гэты няхай будзе ў вас пачаткам месяцаў. Ён для вас будзе першым сярод месяцаў года. Звярніцеся да ўсёй грамады Ізраэля і скажыце:
У дзесяты дзень гэтага месяца няхай возьме сабе кожны ягня для сваёй сям’і, ягня для дому. Калі ж сям’я будзе малая, каб з’есці ягня, то няхай разам з бліжэйшым да яго дому суседам возьме ягня паводле колькасці людзей. На кожнага столькі, колькі можа з’есці, разлічыце гэтае ягня.
Ягня павінна быць без заганаў, самец, аднагадовы. Выбраць можаце яго з ягнят або казлянят. І будзе яно ў вас да чатырнаццатага дня гэтага месяца. А пасля ўся грамада Ізраэля зарэжа яго на змярканні. І возьмуць ягоную кроў, і пазначаць ёй вушакі і бэльку над дзвярамі ў дамах, дзе будуць есці яго. Няхай у гэтую ноч з’ядуць мяса ягонае, спечанае на агні; будуць есці яго з праснакамі і горкімі травамі.
Так будзеце есці яго: сцёгны вашыя будуць апаясаныя, сандалі на нагах вашых і кій ваш у руках вашых. Есці будзеце паспешліва, бо гэта Пасха Пана.
У гэтую ноч Я прайду па зямлі егіпецкай і заб’ю кожнага першынца ў зямлі егіпецкай, ад чалавека аж да жывёлы, і ўчыню суд над усімі багамі Егіпта. Я – Пан. І будзе кроў знакам на вашых дамах, дзе вы будзеце. І калі Я ўбачу кроў, абміну вас, і не будзе сярод вас згубнага мору, калі буду караць зямлю егіпецкую.
І дзень гэты будзе для вас на ўспамін, і будзеце святкаваць яго, як свята Пана праз усе пакаленні вашыя. Паводле вечнага загаду будзеце святкаваць яго.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 61, 1–3а. 6а. 8b–9 Пан намасціў мяне абвяшчаць добрую навіну ўбогім і даць ім алей радасці замест суму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Дух Пана Бога на мне, бо Пан намасціў мяне абвяшчаць добрую навіну ўбогім. Паслаў мяне перавязваць раны змучаных сэрцаў, прапаведаваць вызваленне палонным і вязням — свабоду; абвяшчаць год ласкі Пана і дзень помсты нашага Бога; каб суцяшаць усіх засмучаных, каб развесяліць тых, хто плача на Сіёне, каб даць ім вянок замест попелу, алей радасці замест суму, вопратку хвалы замест духа маркоты. Вы ж будзеце названыя святарамі Пана, скажуць пра вас: яны слугі Бога нашага. Так кажа Пан: Аддам ім узнагароду паводле вернасці і заключу з імі вечны запавет. Іх патомства будзе вядомым сярод народаў, і паміж плямёнамі — іх нашчадкі. Кожны, хто іх убачыць, пазнае, што яны — патомствам, якое Пан благаславіў.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дрг 8, 2–3. 14b–16а Карміў цябе маннаю, якой не ведаў ты і не ведалі продкі твае
Чытанне кнігі Другазаконня.
Mайсей сказаў народу:
Памятай увесь шлях, якім вёў цябе Пан, Бог твой, па пустыні гэтыя сорак гадоў, каб скарыць цябе і выпрабаваць, і пазнаць, што ў сэрцы тваім, ці будзеш захоўваць запаведзі, ці не. Ён скарыў цябе, мучаў цябе голадам і карміў цябе маннаю, якой не ведаў ты і не ведалі продкі твае, каб паказаць табе, што не адным хлебам жыве чалавек, але кожным словам, якое выходзіць з вуснаў Пана, жыве чалавек. Не забывай Пана Бога твайго, які вывеў цябе з зямлі егіпецкай, з дому няволі. Які быў тваім правадыром у пустыні вялікай і страшнай, дзе змей ядавіты і скарпіён, і зямля бязводная. Ён здабыў для цябе ваду са скалы крамянёвай. Карміў цябе ў пустыні маннаю, якой не ведалі продкі твае.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Зых 24, 3–8 Гэта кроў запавету, які Пан заключыў з вамі
Чытанне кнігі Зыходу.
У тыя дні:
Прыйшоў Майсей з гары і пераказаў народу ўсе словы Пана і ўсе Яго пастановы. І ўвесь народ адказаў аднагалосна: Усе словы, якія сказаў Пан, выканаем.
І напісаў Майсей усе словы Пана. А ўстаўшы рана, пабудаваў ахвярнік пад гарою і дванаццаць слупоў паводле дванаццаці плямёнаў Ізраэля. І паслаў юнакоў, сыноў Ізраэля, каб яны прынеслі Пану ахвяру ўсеспалення і мірную ахвяру з маладых быкоў.
І ўзяў Майсей палову крыві, і наліў яе ў місы, а другую палову крыві выліў на ахвярнік. Потым узяў кнігу Запавету і прачытаў уголас людзям, і сказалі яны: Усё, што сказаў Пан, зробім, і будзем паслухмянымі.
Майсей узяў кроў, акрапіў народ і сказаў: Гэта кроў запавету, які Пан заключыў з вамі паводле ўсіх гэтых слоў.
Першую кнігу я напісаў, Тэафіле, пра ўсё, што рабіў Езус і чаму вучыў ад пачатку аж да дня, у які ўзнёсся, даўшы праз Духа Святога загады Апосталам, якіх выбраў ды перад якімі з’явіўся жывым пасля сваёй мукі ў шматлікіх доказах. На працягу сарака дзён аб’яўляўся ім і казаў пра Божае Валадарства.
І калі разам елі, наказаў ім не адыходзіць з Ерузалема, але чакаць абяцанага Айцом, пра што вы чулі ад Мяне. Ян хрысціў вадою, а вы будзеце ахрышчаныя праз некалькі дзён Духам Святым.
А сабраныя пыталіся ў Яго: Пане, ці не ў гэтым часе Ты адбудуеш каралеўства Ізраэля? Ён жа адказаў ім: Не вам ведаць часы ці поры, якія Айцец прызначыў сваёй уладай. Але прымеце моц Святога Духа, які на вас сыдзе, і будзеце Маімі сведкамі ў Ерузалеме і ва ўсёй Юдэі, і ў Самарыі, і ажно да краю зямлі.
І, сказаўшы гэта, Ён узнёсся на вачах іхніх, і воблака забрала Яго з іхніх вачэй. І калі яны пільна ўзіраліся ў неба, як Ён узыходзіў, вось два мужы сталі перад імі ў белым адзенні і сказалі: Мужы галілейскія, чаго стаіце і ўглядаецеся ў неба? Гэты Езус, узяты ад вас на неба, прыйдзе таксама, як вы бачылі Яго, калі Ён узыходзіў на неба.
Першую кнігу я напісаў, Тэафіле, пра ўсё, што рабіў Езус і чаму вучыў ад пачатку аж да дня, у які ўзнёсся, даўшы праз Духа Святога загады Апосталам, якіх выбраў ды перад якімі з’явіўся жывым пасля сваёй мукі ў шматлікіх доказах. На працягу сарака дзён аб’яўляўся ім і казаў пра Божае Валадарства.
І калі разам елі, наказаў ім не адыходзіць з Ерузалема, але чакаць абяцанага Айцом, пра што вы чулі ад Мяне. Ян хрысціў вадою, а вы будзеце ахрышчаныя праз некалькі дзён Духам Святым.
А сабраныя пыталіся ў Яго: Пане, ці не ў гэтым часе Ты адбудуеш каралеўства Ізраэля? Ён жа адказаў ім: Не вам ведаць часы ці поры, якія Айцец прызначыў сваёй уладай. Але прымеце моц Святога Духа, які на вас сыдзе, і будзеце Маімі сведкамі ў Ерузалеме і ва ўсёй Юдэі, і ў Самарыі, і ажно да краю зямлі.
І, сказаўшы гэта, Ён узнёсся на вачах іхніх, і воблака забрала Яго з іхніх вачэй. І калі яны пільна ўзіраліся ў неба, як Ён узыходзіў, вось два мужы сталі перад імі ў белым адзенні і сказалі: Мужы галілейскія, чаго стаіце і ўглядаецеся ў неба? Гэты Езус, узяты ад вас на неба, прыйдзе таксама, як вы бачылі Яго, калі Ён узыходзіў на неба.
Першую кнігу я напісаў, Тэафіле, пра ўсё, што рабіў Езус і чаму вучыў ад пачатку аж да дня, у які ўзнёсся, даўшы праз Духа Святога загады Апосталам, якіх выбраў ды перад якімі з’явіўся жывым пасля сваёй мукі ў шматлікіх доказах. На працягу сарака дзён аб’яўляўся ім і казаў пра Божае Валадарства.
І калі разам елі, наказаў ім не адыходзіць з Ерузалема, але чакаць абяцанага Айцом, пра што вы чулі ад Мяне. Ян хрысціў вадою, а вы будзеце ахрышчаныя праз некалькі дзён Духам Святым.
А сабраныя пыталіся ў Яго: Пане, ці не ў гэтым часе Ты адбудуеш каралеўства Ізраэля? Ён жа адказаў ім: Не вам ведаць часы ці поры, якія Айцец прызначыў сваёй уладай. Але прымеце моц Святога Духа, які на вас сыдзе, і будзеце Маімі сведкамі ў Ерузалеме і ва ўсёй Юдэі, і ў Самарыі, і ажно да краю зямлі.
І, сказаўшы гэта, Ён узнёсся на вачах іхніх, і воблака забрала Яго з іхніх вачэй. І калі яны пільна ўзіраліся ў неба, як Ён узыходзіў, вось два мужы сталі перад імі ў белым адзенні і сказалі: Мужы галілейскія, чаго стаіце і ўглядаецеся ў неба? Гэты Езус, узяты ад вас на неба, прыйдзе таксама, як вы бачылі Яго, калі Ён узыходзіў на неба.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 15, 7–21 Я лічу, што не трэба абцяжарваць тых язычнікаў, якія навяртаюцца да Бога
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Калі паўстала вялікая спрэчка, Пётр устаў і сказаў Апосталам і прэзбітэрам: Браты, вы ведаеце, што з даўніх дзён Бог выбраў мяне сярод вас, каб язычнікі з маіх вуснаў пачулі слова Евангелля і паверылі. І Бог, які ведае сэрцы, засведчыў перад імі, даўшы ім, як і нам, Духа Святога. І не зрабіў ніякай розніцы паміж намі ды імі і праз веру ачысціў іхнія сэрцы.
Навошта ж цяпер выпрабоўваеце Бога, ускладаючы вучням на шыю ярмо, якое не маглі несці ні айцы нашыя, ні мы? Але мы верым, што ласкаю Пана Езуса мы будзем збаўленыя таксама, як і яны.
Замоўклі ўсе сабраныя і слухалі апавяданне Барнабы і Паўла пра тое, як шмат знакаў і цудаў учыніў Бог праз іх сярод язычнікаў.
Калі яны скончылі, загаварыў Якуб, кажучы: Браты, паслухайце мяне. Сымон расказаў, як Бог спачатку паглядзеў на язычнікаў, каб выбраць з іх народ для свайго імя. І з гэтым згаджаюцца словы прарокаў, як напісана:
Потым вярнуся і адбудую заняпалы шацёр Давіда, і адбудую руіны яго і пастаўлю нанова, каб астатнія людзі шукалі Пана, і ўсе народы, над якімі заклікаюць імя Маё, — кажа Пан, які чыніць гэтыя справы, вядомыя спрадвеку. Таму я лічу, што не трэба абцяжарваць тых язычнікаў, якія навяртаюцца да Бога, але трэба напісаць ім, каб яны ўстрымліваліся ад брыдоты ідалаў, ад распусты, ад таго, што задушана, і ад крыві. Бо з даўніх часоў ёсць у кожным горадзе тыя, хто кожную суботу абвяшчае і чытае Майсея ў сінагогах.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 18, 18 Заставаўся ў іх і працаваў, і прамаўляў у сінагозе
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Павел пакінуў Афіны і прыбыў у Карынт. І знайшоў аднаго юдэя па імені Аквіла, родам з Понту, які нядаўна прыйшоў з Італіі, і Прысцылу, жонку ягоную, бо Клаўдзій загадаў усім юдэям пакінуць Рым. Прыйшоў да іх, і таму, што займаўся адным рамяством, заставаўся ў іх і працаваў. Яны ж займаліся вырабам палатак. Кожную суботу ён прамаўляў у сінагозе і пераконваў юдэяў і грэкаў.
Калі прыйшлі з Македоніі Сіла і Цімафей, Павел заняўся словам і сведчыў юдэям, што Езус ёсць Месіяй. А калі яны пярэчылі і блюзнерылі, ён абтрос сваю вопратку і сказаў ім:
Кроў вашая на галаву вашую, я – чысты. Адгэтуль я іду да язычнікаў.
Адышоўшы адтуль, прыйшоў у дом аднаго пабожнага чалавека па імені Ціт Юст, дом якога быў побач з сінагогай. Крысп, кіраўнік сінагогі, паверыў ў Пана з усім домам сваім. І шмат хто з карынцянаў, якія слухалі, паверылі і ахрысціліся.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 22, 30; 23, 6–11 Ты павінен сведчыць і ў Рыме
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Тысячнік, жадаючы дакладна ведаць, у чым юдэі абвінавачваюць Паўла, вызваліў яго і загадаў сабрацца першасвятарам і ўсёй Вялікай радзе. Потым прывёў Паўла і паставіў перад імі.
Павел, ведаючы, што адна частка складалася з садукеяў, а другая — з фарысеяў, усклікнуў у Высокай радзе: Браты, я фарысей і сын фарысея, мяне судзяць за надзею на ўваскрашэнне мёртвых.
Калі ён сказаў гэта, распачалася спрэчка паміж фарысеямі і садукеямі, і падзяліўся сход. Бо садукеі кажуць, што няма ўваскрашэння, ні анёла, ні духа, а фарысеі прызнаюць адно і другое. Узняўся вялікі крык. І ўсталі некаторыя кніжнікі з боку фарысеяў, і пратэставалі, кажучы: Нічога благога мы не знаходзім у гэтым чалавеку. А раптам з ім размаўляў дух ці анёл?
Калі спрэчка абвастрылася, тысячнік спалохаўся, што разарвуць Паўла, і загадаў жаўнерам спусціцца, забраць яго ад іх і завесці ў крэпасць. А ў наступную ноч Пан з’явіўся яму і сказаў: Будзь адважны, бо, як ты сведчыў пра Мяне ў Ерузалеме, так ты павінен сведчыць і ў Рыме.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Кар 11, 1–11 Бескарысліва прапаведаваў вам Евангелле Божае
Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Калі б вы хоць крыху былі паблажлівыя да маёй неразважлівасці. Але вы і так паблажлівыя да мяне. Бо я руплюся аб вас рупнасцю Божаю, бо я заручыў вас з адзіным мужам, каб паставіць вас перад Хрыстом, як чыстую дзеву. Аднак баюся, каб так, як змей хітрасцю сваёй падмануў Еву, не былі зведзеныя думкі вашыя ад прастаты і беззаганнасці, што ў Хрысце. Бо, калі б хто прыйшоў і пачаў прапаведаваць іншага Езуса, якога мы не прапаведавалі, ці калі б атрымалі іншага Духа, якога не атрымлівалі, ці іншае Евангелле, якога не прымалі, – то вы ахвотна згаджаецеся. Але думаю, што я зусім не ніжэйшы за найвышэйшых Апосталаў. Хоць я і невук у красамоўстве, але не ў пазнанні. Урэшце, усяляк і ва ўсім мы адкрыліся вам.
Ці зграшыў я тым, што прыніжаў сябе, каб узвысіць вас, бо бескарысліва прапаведаваў вам Евангелле Божае? Іншыя Касцёлы абабраў, прымаючы плату для служэння вам. Будучы ў вас ды церпячы нястачу, нікому не дакучаў, бо патрэбы мае пакрылі браты, якія прыйшлі з Македоніі. Ды і ва ўсім я стараўся і стараюся не быць для вас цяжарам. Як ёсць ува мне праўда Хрыстовая, так гэтая пахвала мая не сціхне ў землях Ахаі. Чаму? Ці таму, што не люблю вас? Бог ведае.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Сір 48, 1-15 Калі Іллю схавала віхура, Елісей напоўніўся ягоным духам
Чытанне кнігі Мудрасці Сіраха.
У тыя дні:
З’явіўся Ілля, прарок, як агонь, і слова ягонае палала, як паходня. Ён наклікаў на іх голад, і стараннасцю сваёю зменшыў іх колькасць. Словам Пана ён замкнуў неба, і тройчы спасылаў з яго агонь. Як праславіўся ты, Ілля, сваімі цудамі, і хто можа пахваліцца, што ён роўны табе? Ты ўваскрасіў мёртвага са смерці і вывеў з адхлані словам Найвышэйшага. Прывёў каралёў да згубы, а знатных скінуў з іх ложа. На Сінаі ты пачуў абвінавачанне, а на Горэбе — выкананне правасуддзя. Ты намасціў каралёў для помсты і прарока — сваім паслядоўнікам. Ты, які быў забраны ў агністай віхуры, у калясніцы вогненых коней. Пра цябе напісана, што ты захаваны для адпаведных часоў, каб суняць гнеў, перш чым ён стане шаленствам, каб звярнуць сэрца бацькі да сына і аднавіць пакаленні Якуба. Шчаслівыя тыя, хто бачыў цябе, і хто ў любові заснуў, бо і мы напэўна жыць будзем. Калі Іллю схавала віхура, Елісей напоўніўся ягоным духам. У дні свае ён не баяўся ніякага ўладара, і моцай ніхто яго не перамог. Не было для яго нічога цяжкага, і мёртвае цела ягонае прарочыла. У жыцці сваім чыніў ён цуды, і пасля смерці былі дзіўныя справы ягоныя.
