ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Тоб 2, 9–14 (Vlg) Я заставаўся невідушчым
Чытанне кнігі Тобія.
Я, Тобій, у ноч Пяцідзесятніцы, пасля таго, як пахаваў мёртвага, пайшоў на двор свой і заснуў каля сцяны на двары, і з-за спёкі я не накрываў свайго твару. Я не ведаў, што на сцяне нада мною былі вераб’і, і іх цёплы гной зваліўся мне на вочы і навёў на іх бельмы. І я хадзіў лячыцца да лекараў, аднак чым больш яны мазалі мне вочы лекамі, тым больш слеплі мае вочы ад бельмаў, пакуль я не аслеп цалкам. Б/
На працягу чатырох гадоў я заставаўся невідушчым, і ўсе мае браты былі засмучаны з-за мяне. Архікар ўтрымліваў мяне два гады, перш чым адправіўся ў Элімаіду. У той час мая жонка Ганна выконвала для заробку жаночыя працы, прадучы лён. Тое, што зрабіла, яна пасылала гаспадарам, а яны плацілі ёй заробак. У сёмы дзень месяца дыстра яна выткала сукно і аддала яго гаспадарам, і яны поўнасцю заплацілі ёй, даўшы таксама казляня для спажытку. Б/
Калі казляня падышло да мяне, яно пачало бляяць. Я паклікаў жонку і спытаўся: Адкуль гэтае казляня? Ці, выпадкам, яно не крадзенае? Аддай яго гаспадарам ягоным: нам нельга спажываць нічога крадзенага. Яна ж мне казала: Мне падаравалі яго ў дадатак да заробку. Аднак я не верыў ёй, кажучы, каб аддала яго гаспадарам, і раззлаваўся на яе з-за гэтага. Тады яна сказала мне ў адказ: Ну і дзе твая міласціна? Дзе твая справядлівасць? Цяпер усё пра цябе вядома.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 55, 10–11 Слова Маё споўніць тое, што Я хацеў
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан:
Падобна як дождж і снег падае з неба і туды не вяртаецца, але поіць зямлю і робіць яе ўрадлівай, і яна родзіць, і прыносіць плён сейбіту і хлеб для таго, хто есць, так і слова Маё, якое выходзіць з вуснаў Маіх, не вернецца да Мяне без плёну, пакуль не споўніць тое, што Я хацеў, і з поспехам не дасягне таго, дзеля чаго Я паслаў яго.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 11, 19–26 Прамаўлялі таксама да грэкаў, прапаведуючы Пана Езуса
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Тыя, хто рассеяўся з-за ганенняў, што сталіся пасля Стэфана, дайшлі аж да Фінікіі, Кіпра і Антыёхіі, і нікому, апроч юдэяў, не абвяшчалі слова. Некаторыя з іх былі з Кіпра і Кірынеі. Яны прыйшлі ў Антыёхію і прамаўлялі таксама да грэкаў, прапаведуючы Пана Езуса. І рука Пана была з імі, і вялікае мноства паверыла і навярнулася да Пана.
Вестка пра іх дайшла да Касцёла ў Ерузалеме. І паслалі Барнабу ў Антыёхію. Калі ён прыйшоў і ўбачыў дзеянне ласкі Божай, узрадаваўся і заахвочваў усіх, каб шчырым сэрцам трывалі ў Пане. Бо ён быў муж добры, поўны Духа Святога і веры. І шмат людзей прыхілілася да Пана.
Потым Барнаба пайшоў у Тарс шукаць Саўла і, калі знайшоў яго, прывёў у Антыёхію. Увесь год яны працавалі разам ў Касцёле і навучалі вялікую колькасць людзей. У Антыёхіі ўпершыню вучні былі названыя хрысціянамі.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Рым 8, 1–4 Закон Духа жыцця ў Езусе Хрысце вызваліў цябе ад закону граху і смерці
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Рымлянаў.
Браты:
Няма цяпер ніякага асуджэння тым, хто ў Хрысце Езусе, бо закон Духа жыцця ў Езусе Хрысце вызваліў цябе ад закону граху і смерці.
Закон, аслаблены целам, быў бяссільны. Таму Бог, паслаўшы Сына свайго ў постаці грэшнага цела, з-за граху асудзіў грэх у целе, каб апраўданне Закону споўнілася ў нас, якія не паводле цела, але паводле духа паступаюць.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Прып 2, 1–9 Зрабі сваё вуха да мудрасці чуйным
Чытанне кнігі Прыпавесцяў Саламона.
Мой сыне, калі ты прымеш мае словы і захаваеш ў сабе мае запаведзі, што да мудрасці будзе ўважлівым тваё вуха і да разважнасці схіліш сваё сэрца. Калі будзеш заклікаць да розуму і да разважнасці ўзносіць свой голас, калі будзеш шукаць яе, быццам срэбра, і дашуквацца яе, быццам скарбу, тады зразумееш, што такое боязь Пана, і здабудзеш веданне Бога. Таму што Пан дае мудрасць, і з Ягоных вуснаў — веданне і разважнасць. Для праведных Ён захавае дапамогу, для тых, хто паступае беззаганна, будзе шчытом. Ён аберагае сцежкі справядлівасці і сцеражэ шлях сваіх святых. Тады ты зразумееш справядлівасць і правасуддзе, адкрытасць і ўсялякі добры шлях.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кр 15, 3–4. 15–16; 16, 1–2 Прынеслі каўчэг Божы, і паставілі яго пасярод шатра, які разбіў для яго Давід
Чытанне Першай кнігі Кронікаў.
У тыя дні:
Давід сабраў увесь Ізраэль у Ерузалеме, каб прынесці каўчэг Пана на яго месца, якое падрыхтаваў для яго. І сабраў разам сыноў Аарона і Левітаў. І сыны Левія прынеслі на сваіх плячах на шастах каўчэг Божы, як наказаў Майсей паводле слова Пана.
Тады Давід сказаў кіраўнікам Левітаў паставіць братоў іхніх спевакоў з музычнымі інструментамі, з псалтырамі, гуслямі і цымбаламі, каб гралі, узносячы вокліч радасці.
І прынеслі каўчэг Божы, і паставілі яго пасярод шатра, які разбіў для яго Давід, і прынеслі ўсеспаленні і ахвяры спакою перад Панам. А калі Давід закончыў усеспаленне і прынясенне ахвяраў спакою, благаславіў народ у імя Пана.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ап 12, 10–12а Перамаглі, дзякуючы крыві Ягняці
Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога апостала Яна.
Я, Ян, пачуў голас моцны, які казаў ў небе: Цяпер настала збаўленне, і сіла, і валадаранне Бога нашага, і ўлада Хрыста Ягонага, бо скінуты абвінаваўца братоў нашых, які дзень і ноч абвінавачваў іх перад Богам нашым. І яны перамаглі яго, дзякуючы крыві Ягняці і дзякуючы слову сведчання свайго, і не палюбілі жыцця свайго аж да смерці. Таму радуйцеся нябёсы і ўсе, хто насяляе іх.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Флп 3, 17 — 4, 1 Наша айчына знаходзіцца ў нябёсах
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Філіпянаў.
Наследуйце мяне, браты, і глядзіце на тых, хто паступае паводле ўзору, які маеце ў нас. Бо многія, пра каго часта казаў вам, а цяпер нават з плачам кажу, паступаюць, як ворагі крыжа Хрыстовага. Іхні канец — пагібель, іхні бог — чэрава, і слава іх — у сораме іхнім; яны думаюць пра зямное.
А наша айчына знаходзіцца ў нябёсах, адкуль мы чакаем і Збаўцу, Пана Езуса Хрыста, які пераменіць нашае прыніжанае цела ў падабенства свайго праслаўленага Цела праз дзеянне моцы, якой Ён можа падпарадкаваць сабе ўсё.
Таму, мае браты ўмілаваныя, па якіх сумую, радасць і вянец мой, так трывайце ў Пану.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Зых 23, 20–23 Мой анёл будзе ісці перад табою
Чытанне кнігі Зыходу.
Вось Я пашлю анёла свайго, які будзе ісці перад табою і ахоўваць цябе ў шляху, і прывядзе да месца, падрыхтаванага Мною. Зважай на яго і слухай голас ягоны; не пагарджай ім, бо ён не даруе, калі зграшыш, таму што Маё імя на ім. Але, калі ты сапраўды будзеш слухаць голас ягоны і рабіць усё, што Я кажу, я стану ворагам тваіх ворагаў і праціўнікам тваіх праціўнікаў.
Мой анёл будзе ісці перад табою і прывядзе цябе ў зямлю амарэяў, і хетэяў, і фэрэзеяў, і хананейцаў, і хевеяў, і евусеяў. І Я пазнішчаю іх.
Народ, які хадзіў у цемры, убачыў святло вялікае; над жыхарамі краіны смяротнага ценю заззяла святло. Ты памножыў народ, павялічыў радасць. Ён весяліцца перад Табою, як весяляцца ў час жніва, як цешацца пры падзеле здабычы. Бо ярмо, што гняло яго, і кій на плячах ягоных, і розгу прыгнятальніка ягонага Ты зламаў, як у дзень Мадыяма. Бо ўсякі бот ваюючага жаўнера і адзенне, забруджанае крывёю, будзе кінута ў пажар на ежу агню. Бо Дзіця нарадзілася нам, Сын дадзены нам; і ўлада спачыла на плячах Яго, і дадуць імя Яму: Цудоўны Дарадчык, Бог Моцны, Спрадвечны Айцец, Князь Спакою. Будзе вялікім панаванне Яго, і міру не будзе канца над тронам Давіда і над яго валадарствам, якое Ён умацуе і падтрымае ў правасуддзі і справядлівасці адгэтуль і навекі. Руплівасць Пана Магуццяў учыніць гэта.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 2 Кар 4, 7–15 Заўсёды носім у целе кананне Езуса
Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Браты:
Мы маем скарб у гліняных пасудзінах, каб веліч моцы была Божая, а не паходзіла ад нас. Усяляк уціскаюць нас, але мы не прыгнечаныя. Мы ў разгубленасці, але не паддаёмся роспачы. Нас пераследуюць, але мы не пакінутыя. Знішчаюць нас, але мы не гінем. Заўсёды носім у целе кананне Езуса, каб і жыццё Есуса аб’явілася ў целе нашым. Бо мы, жывыя, няспынна ідзём на смерць дзеля Езуса, каб і жыццё Езуса аб’явілася ў нашым смяротным целе. Так што смерць дзейнічае ў нас, а жыццё — у вас.
Маючы той самы дух веры, як напісана: Я паверыў, таму гаварыў, — і мы верым, таму і кажам, ведаючы, што той, хто ўваскрасіў Пана Езуса, і нас уваскрасіць разам з Езусам і паставіць перад сабою разам з вамі.
Бо ўсё дзеля вас, каб памнажэнне ласкі ў многіх выклікала шчодрую падзяку дзеля Божай славы.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ер 1, 17–19 Скажаш ім усё, што Я табе загадаю. Не бойся іх
Чытанне кнігі прарока Ераміі.
У тыя дні:
Пан скіраваў да мяне сваё слова: Ты падпяражаш свае бёдры, устанеш і скажаш ім усё, што Я табе загадаю. Не бойся іх, інакш Я напоўню цябе страхам перад імі.
Вось Я зрабіў цябе сёння ўмацаваным горадам, жалезным слупом і меднымі мурамі супраць усёй зямлі, супраць каралёў юдэйскіх, супраць правадыроў іхніх, супраць святароў і народу гэтай зямлі.
Яны будуць ваяваць з табою, але не перамогуць цябе, бо Я з табою, — кажа Пан, — каб ратаваць цябе.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 2, 1–10а Абвяшчаем мудрасць Божую, схаваную ў таямніцы
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Калі я прыйшоў да вас, браты, я не прыйшоў абвяшчаць вам сведчанне Божае ўзнёслым словам ці мудрасцю. Бо я вырашыў не ведаць нічога між вас, апроч Езуса Хрыста, і то ўкрыжаванага.
І я стаў перад вамі ў слабасці, і ў страху, і ў вялікім трымценні. А слова маё і прапаведаванне маё не ў пераканаўчых словах мудрасці, а ў праяўленні духа і сілы, каб вера вашая абапіралася не на чалавечай мудрасці, а на моцы Божай.
Мы абвяшчаем мудрасць сярод дасканалых, і не мудрасць гэтага свету ці знікомых князёў гэтага свету. Але абвяшчаем мудрасць Божую, схаваную ў таямніцы, якую Бог прадвызначыў перад вякамі для славы нашай. Ніхто з князёў гэтага свету не спазнаў яе; бо, калі б пазналі, не ўкрыжавалі б Пана славы. Але, як напісана: Чаго вока не бачыла, і вуха не чула і што не ўваходзіла ў чалавечае сэрца, тое Бог падрыхтаваў тым, хто любіць Яго. Нам жа Бог адкрыў праз Духа.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 14, 19–28 Расказалі Касцёлу, як шмат Бог учыніў з імі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Прыйшлі ў Лістру юдэі з Антыёхіі і Іконіі і, падбухторыўшы народ, укаменавалі Паўла і выцягнулі яго за горад, думаючы, што ён памёр. Але, калі абступілі яго вучні, ён устаў і ўвайшоў у горад, і на другі дзень пайшоў з Барнабам у Дэрбэ.
У тым горадзе абвяшчалі Евангелле і прыдбалі шмат вучняў. Пасля вярнуліся ў Лістру, Іконію ды Антыёхію, умацоўваючы душы вучняў і заахвочваючы іх трываць у веры, бо нам трэба прайсці праз многія цярпенні, каб увайсці ў Божае Валадарства. Рукапаклаўшы ім у кожным Касцёле прэзбітэраў, у малітве і посце даручылі іх Пану, у якога паверылі.
Прайшоўшы праз Пісідыю, прыбылі ў Памфілію. І, абвясціўшы слова ў Пэргэ, сышлі ў Аталію. Адтуль адплылі ў Антыёхію, дзе былі даручаныя ласцы Божай на справу, якую выканалі.
Калі прыйшлі туды і сабралі Касцёл, расказалі, як шмат Бог учыніў з імі і як Ён адчыніў брамы веры язычнікам.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ліч 21, 4–9 Тады кожны ўкушаны, калі паглядзіць на яго, застанецца жыць
Чытанне кнігі Лічбаў.
У тыя дні:
Габрэі вырушылі ад гары Гор па шляху да Чырвонага мора, каб абысці зямлю Эдом. І людзі ў дарозе пачалі губляць цярплівасць. Яны казалі супраць Бога і супраць Майсея: Навошта вывелі нас з Егіпту, каб мы памерлі ў пустыні? Бо няма хлеба, няма вады, і надакучыла нам гэтая нікчэмная ежа.
Тады спаслаў Пан на людзей ядавітых змеяў, якія кусалі народ, і шмат людзей з Ізраэля памерла. Прыйшлі людзі да Майсея і сказалі: Зграшылі мы, бо казалі супраць Пана і супраць цябе. Памаліся да Пана, каб Ён аддаліў ад нас змеяў. І памаліўся Майсей за народ.
І сказаў Пан Майсею: Зрабі сабе змея і павесь яго на жэрдзі. Тады кожны ўкушаны, калі паглядзіць на яго, застанецца жыць. І зрабіў Майсей меднага змея, і ўзняў яго на жэрдзі. А калі ядавітая змяя кусала чалавека, ён глядзеў на меднага змея і заставаўся жывы.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 16, 22–34 Вер у Пана Езуса, і збавішся ты і дом твой
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Народ філіпійскі паўстаў супраць Паўла і Сілы, а дазорцы сарвалі з іх адзенне і загадалі біць розгамі. Зрабіўшы ім шмат удараў, кінулі ў вязніцу і загадалі вартаўніку пільна сцерагчы іх. Атрымаўшы такі загад, ён кінуў іх ва ўнутраную вязніцу і ўшчаміў ім ногі ў калоду.
Каля поўначы Павел і Сіла маліліся, спяваючы гімны Богу, а вязні слухалі іх. Раптам пачаўся вялікі землятрус, так што задрыжэлі падмуркі вязніцы. Адразу адчыніліся ўсе дзверы і апалі ўсе путы. Калі вартаўнік прачнуўся і ўбачыў адчыненыя дзверы вязніцы, выцягнуў меч і хацеў забіць сябе, думаючы, што ўсе вязні ўцяклі. Але Павел ускрыкнуў моцным голасам: Не рабі сабе нічога благога, бо ўсе мы тут!
Папрасіўшы святла, вартаўнік увайшоў і, трасучыся, упаў перад Паўлам і Сілам. Затым вывеў іх вонкі і сказаў:
Спадары, што мне трэба рабіць, каб збавіцца? Яны сказалі яму:
Вер у Пана Езуса, і збавішся ты і дом твой.
І абвясцілі слова Пана яму і ўсім, хто быў у яго доме. І ў тую гадзіну ночы ён прыняў іх, абмыў раны і адразу ж ахрысціўся сам і ўвесь дом ягоны. Потым завёў іх у свой дом, накрыў ім стол і з усім домам сваім цешыўся, што паверыў у Бога.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 20, 17–27 Скончыў бег свой і служэнне, якое прыняў ад Пана Езуса
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Павел, паслаўшы з Мілету ў Эфес, паклікаў старэйшых Касцёла. А калі яны прыйшлі да яго, сказаў ім:
Вы ведаеце, што з першага дня майго прыходу ў Азію, я ўвесь час быў з вамі. Служыў Пану з усёй пакораю ў слязах і сярод выпрабаванняў, якія сустрэлі мяне з-за подступаў юдэйскіх. І як я не прапускаў нічога карыснага, пра што б ні абвяшчаў і чаму б ні вучыў вас публічна і па дамах, даючы сведчанне юдэям і грэкам пра навяртанне да Бога і пра веру ў Пана нашага Езуса.
І вось цяпер, прымушаны Духам, я іду ў Ерузалем, не ведаючы, што мяне там сустрэне, апроч таго, што Дух Святы ў кожным горадзе сведчыць, кажучы, што чакаюць мяне кайданы і ўціск. Але маё жыцце для мяне не вартае нічога. Толькі б скончыў бег свой і служэнне, якое прыняў ад Пана Езуса, каб даць сведчанне пра Евангелле Божай ласкі.
І вось цяпер я ведаю, што больш не ўбачыце майго аблічча вы ўсе, сярод якіх я хадзіў, абвяшчаючы Божае Валадарства. Таму сведчу вам сёння: я чысты ад крыві ўсіх, бо не ўхіляўся я ад абвяшчэння вам усёй волі Божай.
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Паведамляем вам, браты, пра ласку Божую, дадзеную Касцёлам македонскім.
Бо ў цяжкім выпрабаванні ўціскам іх вялікая радасць і глыбокае ўбоства выліліся ў шчодрае багацце іхняй велікадушнасці. Сведчу, што яны далі паводле сваіх сілаў і па-над сілы, добраахвотна. Яны вельмі настойліва прасілі ў нас ласкі саўдзельнічаць у служэнні дзеля святых.
І не так як мы спадзяваліся, але саміх сябе найперш даручылі Пану і, з волі Божай, нам. Дзеля гэтага прасілі Ціта, каб ён, як пачаў, так і завяршыў у вас і гэтую добрую справу.
Але паколькі вы перапоўненыя ўсім: вераю і словам, і пазнаннем, і ўсялякай стараннасцю, і любоўю вашаю да нас, то будзьце перапоўненыя гэтай ласкай. Не кажу гэта, як загад, але праз стараннасць іншых выпрабоўваю шчырасць вашай любові. Бо ведаеце вы ласку нашага Пана Езуса Хрыста, што Ён, хоць быў багаты, стаў бедным дзеля вас, каб вы ўзбагаціліся Ягоным убоствам.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Вал 21, 17–29 Ты прывёў Ізраэль да граху
Чытанне Першай кнігі Валадарстваў.
Пасля таго, як памёр Набот, скіраваў Пан слова да Іллі Тэсбіта: Устань, ідзі насустрач Ахабу, каралю ізраэльскаму, які ў Самарыі. Вось ён цяпер у вінаградніку Набота, куды прыйшоў, каб узяць яго ва ўладанне. І скажаш яму: Так кажа Пан: ты забіў, і яшчэ забіраеш спадчыну? Пасля скажаш: Так кажа Пан: на тым месцы, дзе сабакі лізалі кроў Набота, сабакі будуць лізаць і тваю кроў.
І сказаў Ахаб Іллю: Знайшоў ты мяне, вораг мой? Ён сказаў: Знайшоў, бо ты прадаўся, каб чыніць зло перад вачыма Пана. Таму кажа Пан: Вось Я спашлю на цябе няшчасце і выпалю за табою, і вынішчу ў доме Ахаба кожнага хлопца, і зняволенага, і вольнага ў Ізраэлі. І ўчыню з домам тваім, як з домам Ерабаама, сына Набата, і як з домам Бааза, сына Агія, за знявагу, якой ты разгнявіў Мяне і прывёў Ізраэль да граху. Таксама і пра Ізабэль сказаў Пан, кажучы: Сабакі з’ядуць Ізабэль на полі Ізрээля. Хто памрэ ў Ахаба ў горадзе, таго з’ядуць сабакі, а хто памрэ на полі, таго раздзяўбуць птушкі нябесныя.
Не было яшчэ такога, як Ахаб, які б прадаўся, каб чыніць зло перад вачыма Пана, да чаго падбухторвала яго Ізабэль, жонка ягоная. Ён паступаў вельмі агідна, ідучы за ідаламі, як рабілі амарыты, якіх Пан прагнаў ад сыноў Ізраэля.
Калі Ахаб пачуў усе гэтыя словы, разарваў шаты свае і надзеў на сваё цела мяшок, і пасціў, і спаў у мяшку, і хадзіў у смутку. І скіраваў Пан слова да Іллі Тэсбіта, кажучы: Ці бачыш, як скарыўся перада Мною Ахаб? За тое, што ён скарыўся перада Мною, я не спашлю зла ў дні ягоныя, але ў дні сына ягонага спашлю зло на дом ягоны.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ер 30, 1–2. 12–15. 18–22 З-за мноства беззаконняў тваіх Я ўчыніў табе гэта
Чытанне кнігі прарока Ераміі.
Слова, якое Пан скіраваў да Ераміі: Так кажа Пан, Бог Ізраэля: Запішы ў кнізе ўсе словы, што Я сказаў табе. Бо так кажа Пан:
Безнадзейнае падзенне тваё, невылечная рана твая. Няма каму рассудзіць тваю справу, для загойвання раны тваёй няма лекаў. Забылі пра цябе ўсе, хто цябе любіў, і больш цябе не шукаюць, бо Я ўдарыў цябе варожым ударам і жорсткім пакараннем, з-за мноства беззаконняў тваіх памножыліся твае грахі. Чаму крычыш ты пра сваё падзенне, пра свой боль несуцешны? З-за мноства беззаконняў тваіх Я ўчыніў табе гэта, бо грахі твае памножыліся.
Так кажа Пан:
Вось Я вярну з палону шатры Якуба і пашкадую ягонае жыллё. І на тваіх руінах будзе пабудаваны горад і заснавана крэпасць на адпаведным месцы. І ўзнясуцца з іх падзяка і голас тых, хто весяліцца. І Я памножу іх, і іхні лік не будзе памяншацца. Я праслаўлю іх, і не будуць іх прыніжаць. І стануць яго сыны як ад пачатку, і сход яго будзе трываць перада Мною. Я пакараю ўсіх прыгнятальнікаў яго. Правадыр ягоны будзе з яго самога, і валадар ягоны выйдзе з яго асяроддзя. І Я набліжу яго, і ён падыдзе да Мяне, бо хто яшчэ аддасць сваё сэрца, каб падысці да Мяне? — кажа Пан.
